Woke maakt een eind aan m/v. Leeftijd is de volgende horde.

De Transgenderwet is een door de woke-beweging doorgeduwd wetswijzigingsvoorstel, met tal van nadelen. Wat zijn de voordelen er eigenlijk van? Dat het voor een transgender makkelijker wordt om officieel een geslachtswijziging in het paspoort vermeld te krijgen? Is dat wel een voordeel?

Gaat het de woke-beweging slechts om simpeler geslachtswijziging, of gaat het om meer? Wat is er eigenlijk nog meer te verwachten van de wokisten? Aan de hand van het geval Marjolein Schepers gaat Bart Collard op deze vragen in. En: gaat de Tweede Kamer mee in de transhype?

Man wordt vrouw, maar wil meer

Carlijn Teeven schreef voor VPRO Tegenlicht een artikel over Marjolein Schepers. Schepers is 31 jaar geleden als man geboren, en onderging twee jaar geleden een geslachtsoperatie tot vrouw. Dit jaar is die transitie tot vrouw ook geregistreerd bij de KNVB; Schepers voetbalt al haar hele leven.

Ze meent echter dat haar voetballeven door haar transitie in gevaar komt. ‘Een team vinden waar ze zich welkom voelt én waar haar deelname niet ingaat tegen de regels van de KNVB, valt nog niet mee.’ Uiteindelijk vindt Schepers wat ze zoekt in Lisse. ‘In Lisse hoefde ze zich voor het eerst niet om te kleden in een aparte ruimte, maar was ze welkom in de dameskleedkamer.’ Een mooier cadeau kon Schepers zich niet wensen, zo schrijft Teeven.

Teeven benoemt in haar artikel dat Schepers echter niet bij het damesteam (volwassenen) van Lisse wil voetballen, maar een voorkeur heeft voor een team met minderjarige meisjes: ‘Alleen al de gedachte brengt veel spanning met zich mee. Ik ben gewoon nog niet zo ver. Mijn natuurlijke ontwikkeling heb ik niet doorgemaakt zoals dat bij cis vrouwen gebeurt. Ik heb tijd nodig om me verder te ontwikkelen als vrouw.’

De KNVB staat echter niet toe dat Schepers (31 jaar) voetbalt met minderjarigen. Schepers: ‘In mijn paspoort staat dat ik 31 jaar ben, maar zo voel ik me niet. Ik zit vol hormonen en voel me een meisje van vijftien. De KNVB is bang dat ik te sterk ben om met en tegen jonge meiden te spelen.’

Heeft dit niet iets opmerkelijks? Deze als man geboren Marjolein Schepers mocht een geslachtsoperatie ondergaan en bij haar geslacht ‘vrouw’ laten noteren in het paspoort. Maar haar wensen gaan verder dan dat. Zij wil niet voetballen met mannen, omdat ze zich geen man voelt. Wellicht wil ze ooit voetballen met vrouwen, maar nu nog niet, dus heeft haar voorkeur meisjes.

Nu is het oneerlijk om voormalige mannen te laten meedoen in vrouwencompetities; zij blijven ondanks hun operaties immers fysieke voordelen houden. Maar dat Marjolein Schepers als voormalige man nu een voorkeur heeft om met minderjarige meisjes te sporten – en zich om te kleden en te douchen – doet hopelijk toch enige wenkbrauwen fronsen. De KNVB is, vooralsnog, gelukkig kritisch hierop en laat Schepers nu al 16 weken niet voetballen met het meisjesteam.

Transgenderwet

Dat mensen als Schepers dergelijke verzoeken indienen is wellicht niet eens zo vreemd. De Nederlandse wetgever zet de deur wagenwijd open. De wijziging van wat de ‘Transgenderwet’ wordt genoemd wordt op 5 september behandeld in de Tweede Kamer. Daarin worden een aantal veranderingen voorgesteld, opgesomd door de Afdeling Advisering van de Raad van State:

• ‘het vereiste van een deskundigenverklaring vervalt;
• voor kinderen jonger dan zestien jaar wordt het mogelijk om hun geslachtsregistratie te wijzigen via een verzoek van de wettelijk vertegenwoordiger aan de rechtbank;
• personen van zestien jaar en ouder kunnen zelfstandig een eerste of tweede wijziging verzoeken bij de ambtenaar van de burgerlijke stand, evenals naar huidig recht. Een derde of volgende wijziging is mogelijk na een verzoek van betrokkene daartoe bij de rechtbank.’

De Afdeling Advisering legt in haar advies uit dat geslachtsneutrale registratie (de X in het paspoort) – met een beperkte uitzondering conform art. 1:19d BW (twijfel over geslacht bij geboorte) – niet wettelijk geregeld is. Daarnaast is er geen verplichting voor de overheid om dit juridisch te regelen:

‘Deze interpretatie van (de positieve verplichtingen van) artikel 8 van het EVRM volgt niet dwingend uit de jurisprudentie van het EHRM, maar valt binnen de beoordelingsmarge van de lidstaten. De wetgever is niet gehouden maar wel bevoegd om deze genderneutrale registratie mogelijk te maken.’

De Afdeling Advisering wijst tevens op een aantal complexe gevolgen van het wetswijzigingsvoorstel. In de eerste plaats benoemt zij dat er allerlei wetten en regelingen bestaan, waarbij de wetgever uitgaat van de dichotomie man-vrouw. Ten tweede, en daaraan verwant, zijn ‘(hoge) kosten [te verwachten] vanwege benodigde aanpassingen in bestaande wet- en regelgeving, (IT-)registratiesystemen, onderzoek en statistiek’. Ten derde, het besef dat de ‘de kans op erkenning van een gewijzigde [geboorte]akte en van de non-binaire geslachtsaanduiding in het buitenland gering is’.

Er wordt gespeculeerd dat de regeringspartijen voor de wetswijziging zullen stemmen. Is het wel wenselijk dat minderjarigen hun geslacht mogen wijzigen? Wanneer ze 16 jaar oud zijn hebben de ouders er, het nieuwe wetsvoorstel volgend, niets meer van te vinden. Is het wel wenselijk dat de deskundigheidsbeoordeling onnodig wordt? Dat je nu simpelweg een afspraak kan maken bij de gemeente en bij de ambtenaar kunt verklaren dat je liever man (m), vrouw (v) of genderneutraal (x) in je paspoort wil zien staan? Wat voor privileges krijg je als man als je ineens voor een maandje, dus zonder geslachtsoperatie, officieel vrouw bent?

Auteur Douglas Murray roept op om terughoudend te zijn met het invoeren van allerlei maatregelen die transgenders privileges geven en met het afschaffen van beschermende maatregelen voorafgaand aan een operatie. Murray stelt dat er in de wetenschap nog veel nader onderzoek nodig is om betrouwbare en valide uitspraken te kunnen doen.

Auteur Abigail Shrier waarschuwt dat het er op lijkt dat vooral jonge meisjes vatbaar zijn voor transgenderschap; dat het een sociaal besmettelijk fenomeen is. Indien Shrier gelijk heeft dient uiterst behoedzaam om te worden gegaan met dit fenomeen. Een operatie leidt immers tot ‘onomkeerbare schade’.

Waartoe zal dit leiden?

Leeftijd is een van de volgende biologische vastheden die volgens de woke-beweging dient te sneuvelen. Het is opvallend dat allerlei klassieke zekerheden in twijfel worden getrokken, door het bestaan van bepaalde categorieën te ontkennen of te herdefiniëren. Man en vrouw worden slechts gezien als labels. Zo’n label is niet meer objectief meetbaar, maar gaat om wat de betreffende persoon zelf ervaart.

Vrouw-zijn wordt dan niet bepaald door het hebben van een bepaalde combinatie van chromosomen, of het geboren zijn met borsten, een vagina, een baarmoeder of eierstokken; vrouw-zijn wordt dan bepaald door hoe iemand zich voelt. Wie zich een vrouw voelt is dan vrouw. Woke misbruikt onze taal voor radicale verandering.

Leeftijd wankelt ook

Enkele jaren geleden probeerde Emile Ratelband zijn leeftijd met twintig jaren te verlagen door zijn geboortedatum officieel te laten wijzigingen. Dat verzoek werd echter afgewezen. En terecht. Ik ben nu 34 jaar oud. Als ik mezelf 24 of 44 voel, dan kan dat wel zo zijn, maar ik ben nog steeds 34 jaar oud.

Wie meent dat Ratelbands idee onrealistisch en lachwekkend is, doet er goed aan deze casus te zien in het licht van de woke-beweging. Het lukt die beweging om een van de meest onderscheidende biologische kenmerken van het mens-zijn, onder maatschappelijke en politieke steun, te veranderen in een sociaal kenmerk. Nu gaat dat om geslacht, maar wat is er anders aan leeftijd? Is de geboorteplaats straks ook te wijzigen omdat mensen als Marjolein Schepers ervaren dat ze pas recentelijk geboren zijn?

Laat duidelijk zijn dat ik niet tegen transgenders ben. Sterker nog, als liberaal vind ik dat iedereen zelf mag bepalen wat hij of zij met het eigen lichaam doet. De overheid moet zich zo weinig mogelijk bemoeien met haar burgers zolang zij anderen geen schade toebrengen. Wat iemand zichzelf aandoet is grotendeels diens eigen verantwoordelijkheid.

De Kamer moet niet meegaan in de transhype

De vraag is echter wat het idee van transgenderschap veroorzaakt. Is dat een onveranderlijk idee zoals hetero- of homoseksualiteit? Of gaat het, in woorden van Murray, om een software issue? In dat geval zijn er wellicht alternatieven denkbaar. Er kleven daarnaast allerlei nadelen voor derden aan de Transgenderwet.

Tweede Kamerleden zouden deze wetswijziging moeten verwerpen. Ze dienen niet mee te bewegen met de transhype en niet te vrezen voor het label ‘transfobie’ bij het niet volledig ingaan op de eisen van luide schreeuwers. Het is voor hen echt de hoogste tijd om zich te bezinnen op de woke-beweging. Waar moet het allemaal heen? De Transgenderwet is nog lang niet het eindpunt voor het wokisme.

Wynia’s Week besteedt ruime aandacht aan de controversiële wijzigingen in de Transgenderwetgeving. Hier de uitvoerige analyse van Bart Jan Spruyt. En hier Arie Graafland: ‘Het kabinet lijdt aan verdwaasd idealisme.’

Wynia’s Week is er 104 keer per jaar. De donateurs maken dat mogelijk. Doet u al mee? Hartelijk dank!