Vaccinatieplicht heeft geen enkel voordeel

‘Het is erger dan een misdaad, het is een fout’, zei Boulay de la Meurthe, of misschien was het Talleyrand of misschien Fouché (hoe dan ook, iemand zei het), over de moord op de hertog van Enghien, die heel Europa schokte.

Je zou bijna hetzelfde kunnen zeggen over de gedwongen vaccinatie tegen Covid waar Oostenrijk mee bezig is (en andere Europese landen volgen dat voorbeeld waarschijnlijk), want er bestaat weinig rechtvaardiging voor, tenzij paniek als voldoende rechtvaardiging wordt beschouwd.

Dit betekent niet dat er geen omstandigheden denkbaar zijn waarbij dwang in kwesties van volksgezondheid ooit gerechtvaardigd zou kunnen zijn. Als er bijvoorbeeld ten tijde van de Zwarte Dood een vaccin had bestaan dat het sterftecijfer met 90 procent had verlaagd en ook de verspreiding van de ziekte een halt had toegeroepen, dan zou het een dappere overheid zijn geweest die dwang had verworpen als een groot deel van de bevolking dat vaccin had geweigerd.

Covid verhindert behandeling van andere ziekten

Maar in zo’n situatie zitten wij nu niet. We weten heel goed dat een groot deel van de bevolking bijna geen risico loopt door de ziekte. Op mijn leeftijd (72) is de kans om te sterven aan Covid ongeveer 225 keer zo hoog als die van 20-29-jarigen; voor mensen die ouder dan 80 zijn is die kans 1130 keer zo hoog als voor 20-29-jarigen. Tot de leeftijd van 50 jaar wordt de sterfte door Covid nauwelijks geregistreerd op de normale sterftegrafieken.

Het beste argument voor dwang is dat ziekenhuizen overstelpt kunnen worden door patiënten met ernstige Covid, van wie de meerderheid nu ongevaccineerd is. De meeste landen hebben nu ongeveer 1 intensive care-bed op de vijf- tot tienduizend inwoners, zodat een ernstige mate van Covid onder de gehele bevolking alle ic-bedden in beslag neemt, waardoor ziekenhuizen zo overbevolkt raken dat ze hun gewone werk niet meer kunnen doen. Per slot blijven andere ziektes die een intensieve medische behandeling vereisen, natuurlijk gewoon bestaan.

De vraag is of dit het rechtvaardigt om miljoenen mensen te dwingen een medische behandeling te ondergaan waarbij ze waarschijnlijk weinig baat hebben. Het zou ten hoogste de vaccinatie kunnen rechtvaardigen van mensen die een ernstig risico lopen, van wie de grote meerderheid toch wel overgehaald kan worden.

Verminderen vaccins verspreiding van de ziekte?

Als de vaccins de verspreiding van de ziekte zouden voorkomen, zou er een sterker praktisch argument kunnen zijn voor dwang (mensen zullen verschillen in hoeveel veiligheid, inclusief die voor henzelf, zij willen inleveren terwille van de vrijheid, aangezien er geen ontwijfelbaar juist antwoord op die vraag mogelijk is).

Maar helaas voor de voorstanders van dwang bestaat er twijfel over of de vaccins de verspreiding van de ziekte werkelijk verminderen. In de Lancet, een tijdschrift waarvan je moeilijk kunt zeggen dat het van nature of uit principe gekant is tegen drastische maatregelen op het gebied van de volksgezondheid, werd onlangs het volgende gezegd over een onderzoek dat het gepubliceerd had: ‘Deze studie bevestigt dat de vaccinatie tegen COVID-19 het risico op besmetting met de deltavariant vermindert … maar het benadrukt ook dat het effect van het vaccin op de vermindering van de overdracht minimaal is…’

Vaccinatiebereidheid omgekeerd evenredig aan leeftijd

Natuurlijk kan deze conclusie bij nader onderzoek veranderen, omdat wetenschap geen geheel van leerstellingen is dat voor eens en altijd wordt vastgesteld. Een enkel onderzoek kan worden weersproken door een ander onderzoek, maar de bewijslast ligt bij hen die dwang willen, niet bij degenen die dat niet willen.

Het bewijs dat de vaccins beschermen tegen ernstige ziekte en dood is overweldigend, maar bescherming tegen iets dat jou hoogstwaarschijnlijk niet overkomt, wordt niet als een groot voordeel ervaren. In elk geval is in Groot-Brittannië de weigering om zich te laten vaccineren omgekeerd evenredig aan leeftijd, wat precies is wat je zou hopen of verwachten van een minimaal rationeel dier als de Mens. Oudere mensen willen over het algemeen het vaccin maar al te graag, hoewel er natuurlijk ook uitzonderingen zijn, zoals een oude buurman van mij.

Ergernis en bewondering

Hij is over de tachtig, heeft overgewicht en diabetes, precies het profiel van de persoon die het grootste risico loopt als hij met Covid zou worden besmet, en toch weigert hij (ook namens zijn vrouw) de injectie. ‘We kennen de langetermijn-effecten van de vaccins niet’, zegt hij, wat volkomen juist is, behalve dan dat mensen zoals wij geen lange termijn hebben.

Hij zegt dat hij voorzichtig is, zo vroeg naar de supermarkt gaat dat daar nog bijna niemand is en dat hij gezond eet (hoeveel mensen geloven dat gezond eten hun het eeuwige leven schenkt!). Ik ga er niet met hem over in discussie, want ik weet uit ervaring dat mensen over dit onderwerp maar zelden hun kalmte kunnen bewaren. Zelfs ik ben die wel eens kwijtgeraakt.

Maar stiekem ergert hij me. Ik zou het afschuwelijk vinden als hij door zijn eigenwijsheid zou sterven en als dat zou gebeuren zou ik het mezelf kwalijk nemen dat ik niet eerlijker en krachtiger tegen hem was geweest. Aan de andere kant zou ik niet graag degene zijn die hem had verplicht het vaccin tegen zijn wil te nemen. En ook al ben ik geïrriteerd, ik bewonder hem ook omdat hij tegen de stroom ingaat en de argumenten van zijn dokter negeert.          

Overheid wekt graag de schijn dat ze iets doet

Vermenigvuldig deze bezwaren met duizenden, honderdduizenden, en je kunt je goed voorstellen wat voor onrust een vaccinatiedwang zou veroorzaken. De bevolking is al geërgerd door alle maatregelen waaraan ze de afgelopen twee jaar is onderworpen, en waarvan vele ofwel tegenstrijdig zijn of geen duidelijke reden hebben.

Om er een te nemen: het opleggen van testen aan mensen die van buiten een land binnenkomen. Dat is pas de put dempen als het kalf verdronken is! Daar komt bij dat als zulke testen worden ingesteld dat altijd over een aantal dagen is. Maar als die testen echt noodzakelijk of nuttig zijn, als ze werkelijk levens zouden redden door verspreiding van de ziekte te voorkomen, dan zouden ze onmiddellijk moeten worden ingesteld, vanaf het moment waarop het besluit om ze op te leggen is genomen, en niet te wachten, zoals de Britse regering deed, tot duizenden Indiërs extra vluchten naar Groot-Brittannië hadden geboekt voor de nieuwe maatregelen in werking traden.

Het heeft geen zin om zulke maatregelen in zo’n traag tempo op te leggen. Dat gebrek aan logica geeft mensen de indruk dat de overheid niet weet wat ze doet en alleen maar de noodzaak voelt om iets te doen of de schijn te wekken iets te doen. Als de overheid niets doet, lijkt het of het haar niks kan schelen; en in de huidige wereld is er niets erger dan onverschilligheid, vooral onverschilligheid in het openbaar.

Feit is echter dat er geen spoor van bewijs is dat maatregelen als testen of het in quarantaine plaatsen van buitenlanders ergens goed voor zijn, behalve misschien voor sommige bedrijven die er snel geld aan verdienen. Pesten is al erg genoeg, maar pesten door incompetentie is ondraaglijk.

Opstand of gelatenheid

Gedwongen vaccinatie zou een boven alle twijfel verheven voordeel moeten hebben, wat het tot dusver niet heeft. En ik weet niet heel zeker wat erger zou zijn: als de bevolking ertegen in opstand zou komen of als ze het gelaten zou accepteren.

Voor de goede orde, ik ben drie keer gevaccineerd en daar ben ik erg blij mee.

Vertaling Chris Rutenfrans