Slachtpartijen weerhouden de EU er niet van het nieuwe Syrische bewind uit te nodigen in Brussel

Door Javier Villamor*

De Europese Commissie, onder leiding van Ursula von der Leyen, heeft de Syrische interim-regering uitgenodigd voor een donorconferentie in Brussel. Dit besluit – dat investeringen in het land moet bevorderen in een poging strategische doelen te dienen – komt maar een paar dagen nadat het leger en milities, gelieerd aan de islamitische terreurgroep Hayat Tahrir al-Sham (HTS), duizenden burgers uit etnische en religieuze minderheden over de kling hebben gejaagd.

Deze ernstige ontwikkelingen hebben de Europese Unie er niet van afgebracht financiële en politieke steun te blijven verlenen aan de nieuwe Syrische regering. De EU zet nog altijd geen vraagtekens bij haar banden met deze extremistische groepen. In neutrale technocratische bewoordingen nam woordvoerder Anitta Hipper van de Commissie een persconferentie te baat om de moordpartij van HTS te verdoezelen: ‘We hebben er allemaal belang bij om Syrië te stabiliseren. Dat is het doel waaraan moet worden gewerkt, en dat kan alleen via een inclusieve transitie.’

Onduidelijk standpunt over bloedbad

Deze conferentie met de naam Supporting Syria: Meeting the Needs for a Successful Transition wordt de eerste na de val van het regime van Bashar al-Assad in december. En de nieuwe Syrische regering zal voor het eerst officieel deelnemen aan een top. Minister van Buitenlandse Zaken Asaad al-Shibani zal Damascus vertegenwoordigen.

De EU heeft een onduidelijk standpunt ingenomen over het recente bloedbad in Syrië. Ondanks de schrijnende beelden die op sociale media circuleren, en ondanks een debat dat op dinsdag 11 maart in Straatsburg werd gehouden, hebben de Europese instellingen toch voor een afstandelijke toon gekozen: ‘De Europese Unie is diep geschokt door het geweld in de kustregio van Syrië de afgelopen dagen, dat heeft geleid tot talloze slachtoffers, waaronder veel burgers.’

Zo luidt een officiële verklaring van de Europese Raad. Maar in de verklaring worden HTS en de milities die verantwoordelijk zijn voor het bloedbad, niet rechtstreeks genoemd.

Ribal Al-Assad, oprichter en directeur van de Organisatie voor Democratie en Vrijheid in Syrië merkt hierover op: ‘Als de EU de werkelijke omvang van wat er in Syrië gebeurt, zou begrijpen, zou ze het niet zomaar “geweld” noemen. Dit is geen conflict; het is een grootschalige campagne van sektarische massamoorden en etnische zuiveringen uitgevoerd door extremistische islamitische terreurgroepen.

Terwijl de EU de acties van pro-Assad milities veroordeelt, legitimeert ze tegelijkertijd de interim-regering. ‘De overgang moet vreedzaam en inclusief zijn, vrij van kwaadwillige buitenlandse inmenging’, aldus het document, waarbij gemakshalve de Europese financiering die deze groepen bereikt, wordt verzwegen. Met andere woorden, eerst de omverwerping van het vorige regime steunen, maar er daarna wel op aandringen dat er geen buitenlandse inmenging plaatsvindt.

Geen woord over massamoorden

De overeenkomst die op 11 maart in Damascus werd bereikt tussen Koerdische troepen en de interim-Syrische regering, beschouwt de Europese Raad als een ‘belangrijke stap naar een betere toekomst’. Met geen woord werd gerept over de massamoord op christenen en andere minderheden.

In het Europees Parlement waren het de Socialisten die als eersten – heel voorzichtig – het officiële standpunt in twijfel durfden te trekken. ‘De Europese Dienst voor Extern Optreden heeft niet voldoende steun verleend’, merkte een vertegenwoordiger van Socialisten en Democraten (S&D) op, verwijzend naar de verklaring van het weekend waarin de massamoord niet werd genoemd. Maar verder ging de kritiek niet.

Brussel knijpt oogje dicht

De conservatieven verhieven wel degelijk hun stem tegen de hypocrisie van Brussel. Een woordvoerder van de groep Patriotten voor Europa legde de vinger op de zere plek: ‘Iedereen haast zich om het nieuwe Syrië te steunen, maar het ene regime kan het andere verbergen. Bedenk wel dat Assads regime ook vervangen kan worden door een radicaal islamistisch bewind.’

Nauwelijks drie maanden later ziet de hele wereld hoe de nieuwe regering massamoorden pleegt, terwijl Brussel een oogje dichtknijpt en geld blijft sturen. ‘Elke keer dat het Westen zich heeft aangesloten bij extremisten, was het resultaat meer geweld, meer vluchtelingen en meer terrorisme’, aldus Ribal Al-Assad van Democratie en Vrijheid in Syrië.

Dit alles is blijkbaar nieuw voor de Brusselse bubbel, waar in een motie van het Europees Parlement het volgende te lezen valt: ‘De erkenning door interim-president Al-Shaara van de religieuze, politieke en culturele diversiteit van Syrië en zijn belofte om te werken aan de vereniging van het land, waarbij hij beseft dat de interim-autoriteiten deze diversiteit momenteel nog niet weerspiegelen…’

Eigenlijk een hilarische tekst, als hij niet serieus bedoeld was.

Europees geld blijft naar Syrië stromen

Een van de meest cynische spelers in deze crisis is VN-secretaris-generaal António Guterres. Nauwelijks een week na zijn ontmoeting met Abu Mohammad al-Jolani, voormalig lid van Al-Qaeda en nu leider van HTS, verscheen Guterres bij de VN-commissie voor de Status van de Vrouw, met een toespraak over patriarchale onderdrukking. ‘Vrouwenrechten worden belaagd. Het gif van het patriarchaat is terug en wel in volle kracht,’ verklaarde hij – zonder de islamisten te noemen die hij enkele dagen daarvoor met zijn bezoek had gelegitimeerd.

Ondertussen blijft Europees geld naar Syrië stromen. Sinds 2017 heeft Brussel ruim 500 miljoen euro aan het land toegewezen, waarvan meer dan 100 miljoen alleen al uit Duitsland. En deze week kan de interim-regering in Damascus mogelijk nog een financieringsronde van miljoenen euro’s tegemoetzien om de Europese belangen in de regio veilig te stellen.

*Javier Villamor is een Spaanse journalist en analist. Hij woont in Brussel, schrijft over de NAVO en de EU voor europeanconservative.com. Dit artikel is eerder in het Engels gepubliceerd op ‘European Conservative’ en in het Duits op ‘Tichy’s Einblick’.

Vertaling en Nederlandse bewerking: Willy Hemelrijk

 Wynia’s Week verschijnt drie keer per week, 156 keer per jaar, met even onafhankelijke als broodnodige artikelen en columns, video’s en podcasts. U maakt dat samen met de andere donateurs mogelijk. Doet u weer mee, ook in het nieuwe jaar 2025? Kijk HIER. Hartelijk dank!