Een vreemd jaar, 2021.

Het eerste volledige coronajaar was ook een heel jaar demissionair. Het kabinet trad af, er kwamen verkiezingen, maar de verkiezingswinnaar kreeg een motie van afkeuring en tegen december was het kabinet nog steeds niet vervangen. De premier verhief demissionair zijn tot kunst. En Shell ging naar Engeland.

Nederland is nu echt een narcostaat. En waarom wil achterblijver Nederland toch steeds weer klimaatkoploper worden? Nooit eerder in de geschiedenis strooide de staat zo makkelijk met vele tientallen miljarden. Is het land losgelagen, los van zijn ankers?

Wynia’s Week publiceerde een jaar lang verrassende artikelen over het wisselbad dat coronabeleid heet, over de onbegrijpelijke kabinetsformatie en over de golf aan ‘woke’ die Nederland binnenstroomt. Wynia’s Week ging in 2021 ook door met tegels lichten over de parallelle geldstromen die in het geniep beleid en meningen sturen. En ook in 2021 bleef de burger voor de machtigen een hinderlijk bijverschijnsel.

Met bijdragen van Syp Wynia, Wouter Roorda, Roelof Bouwman, Jan van de Beek, HaNs Roodenburg, Paul Verburgt, Sebastien Valkenberg, Paul Ruijs, Arnout Jaspers, Bina Ayar, Patrick van Schie, Lucas Bergkamp, Eduard Bomhoff, Coen de Jong, Sujet Shams en Michiel de Jong.