Nergens arbeiders, overal antisemieten: Karl Marx zou zich hebben doodgeschaamd voor de ‘linkse’ Palestina-activisten

In de Bijbel, zo weet iedere liefhebber van de Heilige Schrift, worden op grote schaal waarschuwingen uitgedeeld. Vooral in het Nieuwe Testament betreffen veel van die waarschuwingen het gevaar van ‘valse profeten’.

Profeten verkondigen in de Bijbel de boodschap van God. Valse profeten beweren weliswaar dat ook zij door God zijn geroepen, maar in werkelijkheid zetten ze mensen op een dwaalspoor.

‘Wacht u voor de valse profeten, die in schapenvacht tot u komen, maar van binnen zijn zij roofgierige wolven,’ waarschuwt Jezus in het Evangelie naar Matthéüs. Ook in de brieven van de apostelen wordt met grote regelmaat gewezen op het gevaar van valse profeten. ‘Geliefden, vertrouwt niet iedere geest, maar beproeft de geesten, of zij uit God zijn; want vele valse profeten zijn in de wereld uitgegaan,’ schrijft bijvoorbeeld Johannes in zijn eerste brief. Minstens zo alarmerend is de voorspelling van Jezus dat het aantal ‘valse profeten en valse christussen’ met het voortschrijden van de tijd steeds verder zal toenemen. Ze zullen ‘grote tekenen en wonderen’ doen, waardoor veel mensen in hun ban raken. 

Niet alle valse profeten zijn religieus 

In het allerlaatste Bijbelboek, de apocalyptische Openbaring van Johannes, figureert eveneens een valse profeet. Hij is het uit de aarde afkomstige ‘tweede beest’, niet te verwarren met het uit de zee afkomstige ‘eerste beest’. Over het tweede beest wordt gezegd dat hij een nieuwe godsdienst sticht en ook dat hij de economische macht op aarde in handen krijgt: door iedereen een ‘merkteken’ op rechterhand of voorhoofd te geven. Maar het loopt slecht af: aan de vooravond van het laatste oordeel worden beide beesten samen met de duivel ‘geworpen in de poel van vuur en zwavel’. Einde verhaal voor de valse profeet.

Het is verleidelijk om dit bijbelse concept ook eens te bekijken door een niet-religieuze bril. Zou het bijvoorbeeld kunnen dat, naarmate de tijd voortschrijdt, ook politieke stromingen in toenemende mate te maken krijgen met valse profeten?

Predikers die zich voordoen als aanhangers van de originele leer, terwijl ze in werkelijkheid een boodschap verkondigen die daar haaks op staat: het is moeilijk om dan niet direct te denken aan de actievoerders die de laatste weken in het nieuws zijn omdat ze zich schuldig maken aan het bezetten en vernielen van universiteitsgebouwen.

In de meeste media worden deze activisten ‘pro-Palestijns’ genoemd, maar het kan geen kwaad een laagje dieper te boeren. We zien dan dat de belangrijkste organisatoren behoren tot de aanhangers van de Internationale Socialisten (IS) en van het eveneens kleine, maar invloedrijke Samidoun, een mantelorganisatie van het terroristische Popular Front for the Liberation of Palestine (PFLP).

Bewondering voor slachters en verkrachters

Beide clubs profileren zich nadrukkelijk als aanhangers van de leer van de negentiende-eeuwse Duitse filosoof Karl Marx. Die kennen we natuurlijk. Nog maar een paar decennia geleden werd de helft van de wereldbevolking bestierd door regeringen die het marxisme verkondigden. ‘De geschiedenis van de twintigste eeuw is de erfenis van Karl Marx,’ concludeerde zijn biograaf Francis Wheen in 1999. Wrede monsters als Jozef Stalin, Mao Tse-toeng, Kim Il-sung en Pol Pot, samen goed voor circa honderd miljoen doden, presenteerden zich als zijn erfgenaam.

Maar, voegde Wheen eraan toe, of Marx hen als zodanig zou hebben erkend, is iets heel anders. ‘Tijdens zijn leven werd hij al vaak wanhopig van de capriolen van zijn zogenaamde volgelingen. Toen hij hoorde dat een nieuwe Franse partij beweerde marxistisch te zijn, luidde zijn reactie dat in dat geval “ik tenminste geen marxist ben”’.

Dat zou ook weleens de respons van Marx kunnen zijn geweest bij het gadeslaan van de ‘marxisten’ die zich roeren op onze universiteiten. Antisemitisme is in hun kringen heel gewoon. Zowel de Internationale Socialisten als Samidoun staan bekend om hun onvoorwaardelijke steun aan Hamas. De Telegraaf deed onlangs een boekje open over de besloten appgroep ‘UvA for Palestine’. De sadistische slacht- en verkrachtpartij van Hamas op 7 oktober oogstte daar volop bewondering. Een joodse docent, verdacht van banden met het CIDI, werd in de appgroep uitgemaakt voor ‘kakkerlak’, ‘fucking bloedzuiger’ en ‘stuk vuil’.

Marx, zo is dan relevant om te weten, werd in 1818 geboren in Trier, op zo’n honderd meter afstand van een oude synagoge waar zijn voorouders van vaderszijde rabbijn waren geweest. Zijn moeder Henriette was een in Nijmegen geboren joodse vrouw, die eveneens uit een rabbijnenfamilie kwam. 

Antisemiet zou Marx begrijpelijkerwijs nooit worden, wel overtuigd atheïst. ‘Godsdienst is opium van het volk,’ luidt niet voor niets een van zijn bekendste quotes. De ‘kritische beschouwing van religie,’ meende Marx, was niet minder dan ‘een noodzakelijke voorwaarde voor alle kritiek’.

Die opvatting staat mijlenver af van de hedendaagse gewoonte van ‘marxisten’ om kritiek op de islam te medicaliseren – en zo te taboeïseren – als ‘islamofobie’. De mensheid moet worden bevrijd van de tirannie van alle religies: wie dat fundamentele inzicht van Marx bestrijdt of probeert te doen alsof Marx in 2024 graag een uitzondering zou hebben gemaakt voor de moorddadige islamitische sadisten van Hamas, kan zich maar beter niet voordoen als zijn volgeling.

Nergens aan arbeider te bekennen

Een ander centraal leerstuk van Marx is dat het kapitalistische systeem gedoemd is te verdwijnen. Ten eerste door de tegenstrijdigheden binnen de kapitalistische economie en ten tweede door het optreden van de enige ‘werkelijk revolutionaire klasse’: die van de arbeiders. De arbeidersklasse is namelijk niet alleen zeer omvangrijk, maar volgens Marx ook meer dan enige andere klasse geschikt om zich te organiseren.

Wie om zich heen kijkt bij de door ‘marxisten’ op touw gezette acties in onze universiteitssteden, ziet echter dat arbeiders schitteren door volledige afwezigheid. Alleen de (aankomende) ‘intelligentsia’ zijn present, daarnaast een flink contingent krakers en straatschuimers en hier en daar een vertegenwoordiger van het ‘stedelijke kleinburgerdom’, zoals Marx – terecht – zou hebben geconstateerd.

Amerika als voorbeeld

Zelfs pógingen om arbeiders bij de acties te betrekken, blijven achterwege. De voertaal is Engels, het jargon woke-academisch en de algehele sfeer verraadt dat wordt gestreefd naar het kopiëren van de protestcultuur die heerst op universiteitscampussen in de Verenigde Staten. Is dat logisch? Marx zou zich hebben afgevraagd wat er in hemelsnaam zo voorbeeldig is aan demonstranten uit een land waar het temmen van het kapitalisme de afgelopen twee eeuwen aanzienlijk minder hard is opgeschoten dan bijna overal elders. 

Bij gebrek aan een bijbelse ‘poel van vuur en zwavel’ zou je soms willen dat er een politiek merkenbureau bestond. Een instantie dus die handhavend optreedt zodra valse profeten zich vergrijpen aan klassieke politieke denkers. Wat zou er op die manier veel verwarring en ellende kunnen worden voorkomen.

Roelof Bouwman is columnist en adjunct-hoofdredacteur van Wynia’s Week. Hij schrijft over politiek, geschiedenis en media.

Wynia’s Week is jarig! Bent u al donateur? Doneren kan op verschillende manieren. Hartelijk dank!