Gemeenten, ga niet bij de imam te rade. Er is al genoeg islamisering

De GGD Haaglanden vroeg onlangs onze aandacht voor het bericht ‘Vaccinatiegraad onder kinderen in Den Haag nog nooit zo laag’.

Hoewel de GGD geen onderzoek had gedaan naar de oorzaken van deze ontwikkeling, had de dienst toch een plan bedacht om de situatie ongedaan te maken: ‘Voorlichting in samenwerking met sleutelfiguren, bijvoorbeeld imams, moet een verschil gaan maken. Deze mensen blijken soms goed in staat om door te dringen tot mensen die vanwege religieuze redenen of wantrouwen jegens wetenschap of overheid tegen vaccinatie zijn. GGD Haaglanden gaat die taak nadrukkelijker op zich nemen.’

De imam als sleutelfiguur

Tegen die beoogde samenwerking met imams wil ik bezwaar tegen aantekenen. Ik heb in de Eerste Kamer al eens betoogd dat mensen geen medische adviezen moeten aannemen van partijleiders en ik wil daar aan toevoegen dat mensen ook geen medische adviezen moeten volgen van religieuze leidsmannen. Die hebben ook geen verstand van geneeskunde.

Hoe is de Haagse GGD in hemelsnaam op dit idee gekomen? Zou u mij vragen sleutelfiguren te noemen die tot de mensen in Den Haag kunnen doordringen dan zou ik in eerste instantie denken aan Hagenaars als de voetbaltrainers Aad de Mos en Dick Advocaat of voetballer Tscheu La Ling. Aan dartkampioen Raymond van Barneveld, aan Kees van Kooten, goochelaar Hans Kazan, of filmster Renée Soutendijk. Aan George Kooymans en andere nog levende leden van de Golden Earring of aan zangeres Anouk. Allemaal Hagenaars. Ook de in Den Haag geboren mediamagnaat John de Mol zou bij mij als sleutelfiguur in aanmerking komen.

Maar de GGD noemt slechts ‘bijvoorbeeld een imam’. Weet de GGD wel wat het standpunt van een willekeurige imam is met betrekking tot vaccinatie? Vanuit het islamitische Pakistan horen wij regelmatig hoe gevaarlijk het voor medewerkers van de Wereld Gezondheid Organisatie is om zich daar met een injectienaald te vertonen.

De Haagse gezondheidsambtenaren staan niet alleen. Onlangs riep de Amsterdamse GGD op tot een religieuze bijeenkomst rond één van de vijf plichten die in de islam essentieel worden geacht om god te behagen: ‘Als GGD organiseren wij op donderdag 21 maart een iftar in de Fatih Moskee op de Rozengracht 130.’ Opnieuw vraag ik me af: waarom?

Een verleden in stenen

Om iets te begrijpen helpt een blik in het verleden en dat verleden ligt vast in stenen. In 1929 bouwden de Jezuïeten aan de Rozengracht 130 de Ignatius Kerk. Toen, een eeuw geleden, waren katholieke priesters sleutelfiguren die goed konden doordringen tot mensen. Zij informeerden op huisbezoek bijvoorbeeld steevast waarom er nog geen nieuwe baby op komst was als het jongste kind alweer een jaar oud was.

Als architect voor hun Amsterdamse kerk hadden de Jezuïeten Hendrik Valk aangezocht; een drukbezet man. Nederland was destijds missiegebied voor Rome en de vraag naar nieuwe kerken was groot. In de zes jaar na zijn werk te Amsterdam ontwierp Valk onder andere de Onze-Lieve-Vrouwe-van-Zeven-Smartenkerk in Tubbergen, de Heilige Michaelkerk in Sint-Michelsgestel, de Theresia-van-het-kind-Jezuskerk in Kronenberg, de Sint Theresiakerk in Tilburg, de Sint Jacobus de Meerdere kerk in Enschede, de Sint Martinus kerk in Heeze, de Sint Jozefkerk in Achterveld, de Sint Pauluskerk in Utrecht, de Onze-Lieve-Vrouwe van Zeven Smartenkerk in Haalderen, de Onze-Lieve-Vrouwe Ten Hemelopneming kerk in Doetinchem, de Bonifatiuskerk in Dokkum en de Sint Michaels kerk in Beek en Donk.

Ook vond Valk nog de tijd om leider te worden van de kring ’s-Hertogenbosch van de fascistische organisatie Zwart Front. En tijdens de bezetting publiceerde hij een aantal artikelen waarin hij de nieuwe orde toejuichte.

Dat kwam hem na de oorlog te staan op een uitsluiting van opdrachten voor drie jaar. Vervolgens ontwierp hij de Johannes de Doperkerk in Lage-Zwaluwe, de Basiliek van Sint-Petrus en Paulus in Boxmeer, De Heilige Martelaren van Gorcum in het Gelderse Huissen, de Sint-Michaëlkerk in Herten, de Sint-Fabianus en Sebastianus kerk in Sevenum, De Sint-Willibrorduskerk in Alphen, de Sint-Victorkerk in Apeldoorn, de Petrus en Paulus kerk in Venlo en tot slot in 1961 de Sint-Jacobuskerk in Schipluiden.

Toen stortte de markt in. Veel priesters vielen van hun geloof, traden in het huwelijk en/of gingen de politiek in. Wie de mens zijn geloof ontneemt, moet daarvoor iets anders in de plaats stellen, zo weten we. Veel van de afvalligen kwamen terecht bij de in 1968 opgerichte Politieke Partij Radikalen (PPR), een van de grondleggers van het huidige GroenLinks. Die PPR werkte intensief samen met de PvdA. Vanaf 1971 ook met de D’66. Bij de verkiezingen toen, een halve eeuw geleden, hadden PvdA, D’66 en PPR een deels gezamenlijk programma.

De ondergang van het ene, de opkomst van het andere

In datzelfde jaar 1971 werd in de Amsterdamse Ignatius Kerk de laatste rooms-katholieke eredienst gehouden. De ondergang van het ene wordt gevolgd door de opkomst van het andere. De kerk werd in 1981 omgebouwd tot moskee: de Fatih Moskee. Vanaf 1987 leidt de Turkse overheid de imams op en betaalt hun salaris. In 2016 klonk voor het eerst de versterkte oproep tot het gebed, de ‘azaan’, door de Jordaan. En anno 2024 organiseert de Gemeentelijke Gezondheid Dienst daar nu zijn ‘iftar’, hoewel de naamgeving van de moskee niet wijst op een wens naar verbinding. Integendeel.

Fatih is immers Turks voor ‘veroveraar’. Het gebedshuis is niet vernoemd naar een religieuze figuur maar naar een militair: de Ottomaanse sultan Mehmet II, bijgenaamd ‘De Veroveraar.’ Hij was de man die in 1453 Constantinopel veroverde en zich daarop uitriep tot ‘Qayser-i Rûm,’ keizer van de Romeinen. Dat was geen loze kreet. In 1480 veroverde hij de Italiaanse havenstad Ortranto. Alle mannelijke inwoners werden bijeen gedreven en gedood in de kathedraal, die als stal werd gebruikt. Drie dagen later werden 800 andere burgers die weigerden zich tot de islam te bekeren, onthoofd.

Alleen een opstand van de Albanezen onder leiding van Skanderbeg maakte dat Mehmet zijn verdere offensief richting Rome uit moest stellen en in 1481 overleed de veroveraar gelukkig. De Turken werden vervolgens uit Italië verdreven door het leger van paus Sixtus IV, bij ons vooral bekend omdat hij de Sixtijnse Kapel liet bouwen.

Stenen leren ons dat Mehmet de Veroveraar militair weliswaar onovertroffen moge zijn, maar architectonisch de mindere was van Sixtus. Mehmet liet op de plek van de Kerk van de Heilige Apostelen in Constantinopel de eerste Fatih-moskee bouwen. Toen deze bij de oplevering niet imposanter bleek dan de tot moskee omgebouwde – destijds al negen eeuwen oude – Hagia Sophia, de kerk van de Heilige Wijsheid, was Mehmet ontstemd en liet hij de handen van de architect afhakken.

De Veroveraar heeft meer mensen tot slaaf gemaakt dan de Oost- en West-Indische Compagnie bij elkaar. Hij heeft ontelbaar meer doden op zijn geweten dan Jan Pieterszoon Coen. Toch worden moskeeën naar hem genoemd.

De koning vindt het niet meer kies om in de Gouden Koets te rijden. Reisbureau TUI prees onlangs reizen naar Suriname aan met de tekst ‘stap in de schoenen van onze dappere voorouders en proef de sfeer van de plantages’, maar schreef na kritiek: ‘Met het hoofd diep in het stof gebogen, lazen we dit bericht. (…) We begrijpen helemaal dat het kwetsend is en gewoon dom van ons dat het niet is opgemerkt.’

‘Zij zijn alleen maar groot omdat wij knielen,’ schreef Étienne de La Boétie in zijn Discours de la servitude volontaire (1567) over hoe tirannen worden gekweekt.

Zachter gestemd

De ‘sleutelfiguren’ die de GGD zoekt zitten niet stil. Inmiddels staan er Fatih-moskeeën in Beverwijk, Dronten, Eindhoven, Helmond, Medemblik, Oldenzaal, Roermond, Rotterdam en Soest. Allemaal genoemd naar ‘De Veroveraar’. Tweehonderd moskeeën riepen begin deze maand de koning op de president van Israël niet te ontvangen in het gebouw van de voormalige Hervormde Kweekschool, waar nu het Holocaust Museum is gevestigd.

Laten we nooit vergeten dat in ieder van ons goed en kwaad dooreengemengd zijn. Dat maakt ons vanzelf zachter gestemd in ons oordeel over de medemens.

Zelfs jegens die ambtenaren van de GGD die menen dat het hun taak is om een steentje bij te dragen aan de islamisering van Nederland.

Paul Frentrop was achtereenvolgens journalist, bankier, ondernemer, pensioenbeheerder, hoogleraar en politicus – tot juni 2023 als zelfstandig lid van de Eerste Kamer.

Wynia’s Week verschijnt 104 keer per jaar met even onafhankelijke als broodnodige berichtgeving. De donateurs maken dat mogelijk. Doet u mee? Hartelijk dank!