De Oorlog om Aandacht (en Geld)

Het coronavirus is van de voorpagina’s verdwenen en heeft plaatsgemaakt voor het vermeende racisme van blanken jegens andersgepigmenteerden. Dat zou in ons land een systemisch probleem zijn, volgens premier Mark Rutte. De huidige massale demonstraties in Westerse landen tegen racisme zouden deze ‘white man’s guilt’  bevestigen. Ik kijk daar met grote verbazing naar, zegt schrijver en trendwatcher Adjiedj Bakas.

Overal ter wereld zijn er mensen die zich superieur voelen in vergelijking met anderen. Ik weet uit ervaring dat het weinig zin heeft om je daar druk over te maken. In Suriname, waar ik werd geboren en opgroeide, was er racisme. Iedere etnische groep daar voelde zich beter dan de anderen. Maar in de praktijk ging iedereen met elkaar van bil en werden er steeds meer gemengdbloedige baby’s geboren. Een voordeel van een multiculturele samenleving is immers dat je op sekstoerisme kunt in eigen land.

Opgestookte polarisatie

Hoewel we pas in juni leven, begint het jaarlijkse ritueel van het bashen van Zwarte Piet vanuit de Antifa-hoek ook weer. Het activistische en dik gesubsidieerde KOZP is een van de motoren achter de huidige demonstraties.   Gekleurde Nederlanders die het vermeende systemische racisme in ons land relativeren worden uitgescholden en weggehoond als verraders. Blanken die goedwillend en totaal niet racistisch zijn, melden eerlijk dat ze door dit gedoe een hekel aan negers en andersgepigmenteerde mensen hebben gekregen.

De Surinaamse Nederlander Sonny Heijden zegt: ‘Ik ben het zat, die Zwarte-Pietenhaat. Verschillende donkere mensen die tegen Zwarte Piet zijn, proberen mij om te praten. En als ik antwoord dat ik voor Zwarte Piet ben, word ik uitgescholden en voor slaaf uitgemaakt. Ik heb alle anti Piet-types uit mijn vriendenkring en sociale media geschopt. Ik vier gewoon Sinterklaas met Zwarte Piet erbij.’

Heijden is maar een van de tienduizenden gewone zwarte mensen die geen enkel probleem hebben met Piet. De intocht van Sint en zijn Zwarte Pieten op Curaçao en andere Antilliaanse eilanden was afgelopen  jaar ook weer feestelijk en de Pieten waren zwarter dan zwart geschminkt. Het handjevol demonstranten werd door publiek en pers genegeerd en door de overheid verbannen naar een afgelegen demonstratieplekje. Op geen enkele manier werd de feestvreugde verstoord. Peperdure veiligheidsmaatregelen waren onnodig. Inmiddels schijnen Sinterklaas en Zwarte Piet het ook op Curaçao moeilijk te krijgen, door zowel Corona als Black Lives Matter. We zullen zien.

Nieuwe fascisten

De Surinaams-Nederlandse cabaretier Steven Brunswijk hekelt de nieuwe fascisten in zijn veelbekeken vlogs. Over Quinsy Gario, een van de aanstichters van de huidige ellende, zegt hij:

‘Quinsy Mongolio. Jij hebt altijd wat te zeiken. Als het niet over Zwarte Piet is, dan over de negerzoen, of over een neger in een Bavariareclame, want jij moet altijd je smoel opentrekken. Misschien moet hij zijn zwarte bril afzetten en gewoon geen kleuren meer zien. Kleur is helemaal niet belangrijk in het leven. En niet alles is terug te voeren op de slavernij. Jij moet je bakkes houden! Al dat negatieve gezeur van jou. Ik ken genoeg negers die klagen. Maar die klagen over echte negerdingen: het weer, werk, huisvesting en dergelijke. Ze klagen niet over negerzoenen of Zwarte Piet. Daar hebben ze geen tijd voor. Als ze hun tijd gaan besteden aan dergelijke flauwekul, komen er geen flappen binnen. Weet je wat jij moet doen? Ga een hobby zoeken, ga bijvoorbeeld skiën. Dan zijn we een tijdje van je af. Ik snap niet dat je nog een podium krijgt in de media, want ik ben je zat en vele andere negers met mij. Houd je bakkes!’

Van alle getrouwde Surinaamse Nederlanders heeft bijna de helft een Nederlandse (blanke) partner. Vijftien jaar geleden was dat één op de drie. Bijna de helft van de Antilliaanse vrouwen heeft een blanke huwelijkspartner. Surinamers en Antillianen stemmen volgens het CBS vaak op de PVV, FvD of VVD. Met dit alles in het achterhoofd is de vraag gerechtvaardigd hoeveel draagvlak er onder Surinaamse en Antilliaanse Nederlanders is voor de Piet-haat. Ik denk dat dit draagvlak heel beperkt is.

De Nederlands-Antilliaanse onderneemster Ursa Westerweel zegt: ‘Overal ter wereld vindt wel discriminatie plaats, op de Antillen meer dan hier. Mijn ervaringen met Nederland en Nederlanders zijn voor 99 procent positief en ik vier met mijn gezin het Sinterklaasfeest gewoon, en Zwarte Piet is hier bij ons thuis, net als op Curaçao, van harte welkom. Onze twee zonen, prachtige dubbelbloedjes voeden we op zonder haat of frustraties. Lach je naar de wereld, dan lacht ze naar je terug.’

Helper whiteys

Na ruim zeventig jaar van welvaart en vrede hebben we in Nederland een ruggengraat van vla gekregen. We zijn zwakke mensen geworden. Ons IQ daalt bovendien, zo leert recent onderzoek. Er is dus weer markt voor barre tijden, waaruit we weer sterker zullen komen. Zowel in goede als in barre tijden hebben mensen behoefte aan (traditionele) feesten, folklore, symboliek en ontspanning.

Het Sinterklaasfeest, dat in verschillende verschijningsvormen, in verschillende regio’s en culturen, al eeuwen bestaat, heeft een prima functie in onze samenleving, en is geliefd bij de overgrote meerderheid van zowel blanke als gekleurde Nederlanders, ondanks de huidige hetze van blacktivisten en hun helper whiteys van Antifa. Deze hetze is niet nieuw. Eens in de zoveel tijd speelt dit.

‘De fascisten van de toekomst zullen zichzelf presenteren als antifascisten.’ Dit aan Winston Churchill toegeschreven citaat is afkomstig van de in 1935 vermoorde Amerikaanse politicus Huey P. Long. Dat maken we nu mee: de Antifa-types hergebruiken het arsenaal van propaganda en intimidatie dat de fascisten eerder ontwikkelden en met succes gebruikten. De propagandamachine die deze terreurgroep groot maakte (dankzij de Nederlandse belastingbetaler) gaat vrijuit. Nog wel.

Joseph Goebbels, de nazi-propagandaminister, wist als geen ander hoe hij woorden moest veranderen in massavernietigingswapens. Hij zei ooit: ‘Als je een leugen maar vaak genoeg herhaalt, gaan de mensen het vanzelf geloven. Als je dat regelmatig herhaalt op basis van psychologische kennis van mensen, kan je ze laten geloven dat een cirkel vierkant is.’ Bij een andere gelegenheid zei hij: ‘Laat mij de media controleren en ik verander elke natie in een kudde varkens.’

Antifa in roerige tijden

Er komen nu een paar trends samen. Al in de jaren ’70 van de vorige eeuw voorspelde de toenmalige nationale veiligheidsadviseur van de Democratische president Carter, de inmiddels overleden Pools-Amerikaanse politicoloog Zbigniew Brzezinski, dat internet en sociale media zouden leiden tot het wereldwijd politiek ontwaken van de massa. Volgens Brzezinski gelooft nu nog maar 21 procent van de Amerikanen de mainstream media (MSM). Terwijl de overgrote meerderheid, 79 procent van de Amerikanen, MSM als fake news ziet.

In andere landen speelt hetzelfde. Alternatieve media, de verzamelnaam voor internet, weblogs, underground media en sociale media, hebben meer legitimiteit onder de burgers verworven. Ook complottheorieën worden eerder omarmd dan vroeger het geval was.

Wereldwijd politiek ontwaken van de massa’s

We staan aan in Europa de vooravond van een periode die later in de geschiedenis ‘de Grote Verarming’ zal gaan heten. Futuroloog prof. Wim de Ridder meldt dat de overheid in 2030 jaarlijks 30-50 procent minder inkomsten zal hebben dan nu het geval is. In de oorlogseconomie die we dan kennen, gaat jaarlijks 20-30 procent van het overheidsbudget op aan defensie, veiligheid en terreurbestrijding.

Arno Visser, president van de Rekenkamer, meldt dat de Rekenkamer van 70 procent van de overheidsuitgaven geen idee heeft waar ze naartoe gaan. De overheid zwom de afgelopen decennia in het geld, dankzij de Groningse aardgasbaten, die weldra tot nul zullen dalen. Nederland kent een torenhoge belastingdruk, die volgens de economen Willem Vermeend en Rick van der Ploeg steeds meer problemen gaat opleveren.

Om de euro te redden, wordt de eurozone steeds meer een transferunie, waardoor pensioenreserves en spaargelden van burgers de komende jaren verschwunden zullen raken. De dans om de steeds schaarsere euro’s is begonnen. Om de euro te redden, wordt de eurozone steeds meer een transferunie, waardoor pensioenreserves en spaargelden van burgers de komende jaren verschwunden zullen raken. De dans om de steeds schaarsere euro’s is begonnen.

Mainstream media en politici  hebben de grote fout gemaakt de giftige identiteitspolitiek over te nemen, die de laatste jaren uit de VS is komen overwaaien. De MSM maken daarmee dezelfde fout die de Democratische Partij in de VS maakte. Door het omarmen van identity politics vervreemdde de partij zich van het overgrote deel van de bevolking.

Oorlog om aandacht

Vele verschillende groepen die aan identity politics doen, voeren nu een oorlog om aandacht (en geld). In de vorige eeuw kregen tal van Surinaamse en Antilliaanse (welzijns)organisaties veel subsidie om hun achterban, waar destijds veel drugsmisbruik voorkwam, koest te houden. Daarna ging het beter met deze minderheidsgroepen.

De opkomst van de radicale islam zorgde ervoor dat de subsidiestroom verlegd werd naar islamitische Nederlanders. Ik heb sterk de indruk dat de huidige racismemantra en Piet-haat zijn bedacht om opnieuw te kunnen cashen. Niet voor niets wordt de al lang afgeschafte slavernij erbij gehaald en is er een roep om herstelbetalingen. De strategie is: praat Nederlanders een schuldgevoelen aan en troggel ze daarna gratis geld af.

Ook feministen willen aandacht. Aandacht die zij vroeger kregen, gaat nu naar moslims en negers. Ik denk dat ze daarom de MeToo-campagne hebben bedacht, om ook weer aandacht en geld te werven. Feiten zijn niet van belang als het erom gaat blanken schuldgevoelens en racisme aan te praten om daar vervolgens op te cashen. Ik verdenk de schijnheilige immer-boze Antifa-zuurbekjes daarom van golddiggerschap.

Publiciste Bernadette de Wit woonde 25 jaar in de Bijlmer in Amsterdam-Zuidoost, en maakte eerdere golven van Pietenhaat mee. Ze zegt daarover: ‘Vanaf de dreigende onafhankelijkheid van Suriname hebben creoolse marxisten een achterhaalde antikoloniale strijd gevoerd. Die strijd hebben ze meegebracht uit Suriname.’

De Wit: ‘In plaats van hun onafhankelijke land op te bouwen, zijn ze hier bezig blanke Nederlanders een koloniale erfschuld aan te praten. Dat doen ze door middel van een symbolische oorlog tegen de Nederlandse Zwarte-Pietfolklore. De hele Nederlandse cultuur wordt voorgesteld als intrinsiek racistisch. Dat rechtvaardigt in hun ogen hun stijl van actievoeren: dreigen, drammen en laster. Ze leven in een B-film waarin zij de slachtoffers zijn.’

Koloniale erfschuld, mau-mau en flak catchers

De eerste aanvallen op Zwarte Piet werden achter de schermen vakkundig opgevangen door welzijnswerkers en ambtenaren. Progressieve welzijnswerkers pacificeerden de creoolse Surinamers door de koloniale erfschuld op zich te nemen. Ze kregen eigen ruimtes en bakken vol subsidie.

Hoe deze chantage werkt, is in 1970 subliem beschreven door de Amerikaanse journalist Tom Wolfe in zijn essay Mau-Mauing the flak catchers. Waarbij de agressieve minderheden de Mau-Mau zijn, naar de Kenianen die in opstand kwamen tegen de Britten. De ambtenaren vingen de kritiek (flak) op en deelden geld uit voor projecten in achterstandswijken. Net als in de VS verdween ook in Nederland het geld in de diepe zakken van zelfbenoemde leiders.

Voorbeelden van eerdere anti-Zwarte-Pietgolven vanaf de jaren ‘90 heeft Bernadette de Wit paraat: ‘Zo was er in 2000 een creoolse actiegroep tegen Zwarte Piet met de kolderieke naam OPO, Organiseer Pressie Omhoog. Steeds meer hoofden van basisscholen zwichtten voor de druk en de regenboogpieten deden hun intree.

Burgemeesters, journalisten, schrijvers, columnisten, radio- en televisiepresentatoren: vrijwel de hele blanke laag van beslissers en opiniemakers zwichtte voor de druk. En zo ontstond aan de bovenkant van de samenleving een consensus, dat je rekening moet houden met de gevoelens van de zwarte minderheid, ook al zijn die gevoelens nergens op gebaseerd. Buigen moet, desnoods ten koste van een kinderfeest. Het Sinterklaasfeest is sindsdien beladen met het odium van de koloniale erfschuld.’

De Wit vervolgt:

‘Het werkte. Laat dat maar aan de blanken over: die kunnen dingen. Die zijn behept met culturele zelfhaat, de white man’s burden. Wat Tom Wolfe destijds nog niet kon bevroeden, is gebeurd: de flak catchers zijn zelf gaan mau-mauen. Tegen het gewone Nederlandse volk en ook tegen de gewone Surinamers in. En dat verklaart ook waarom iemand als Quinsey Gario en zijn helper whitey-vriendinnetje Sunny Bergman, maar ook het bonte gezelschap actievoerders daarna, zoals de Ghanese Jeffrey King Pepermunt Afriyie. Ze hebben dat succes alleen maar te danken aan blanke media en bestuurders, die zichzelf flagelleren. Ze krijgen het cadeau.’

De slavernij: het echte verhaal

Dankzij de blanke zelfhaat is het Sinterklaasfeest beroofd van de vrolijke, rebelse Zwarte Pieten waar kinderen zoveel plezier aan beleven. Het bondgenootschap tussen zwarte en moslimactievoerders is opmerkelijk. De Senegalese antropoloog en historicus Tidiane N’Diaye, zelf moslim, verklaart het uit de verzwegen geschiedenis van de Arabische slavenhandel.

Die begon in de zevende eeuw, met de komst van de islam in Afrika, en heeft dertien eeuwen geduurd, met veel meer slachtoffers dan de trans-Atlantische slavenhandel. In zijn boek Le génocide voilé (de versluierde genocide) beschrijft hij het racisme van de Arabieren en Noord-Afrikanen. Slechts één op de vijf slaven overleefde de verscheping naar Turkije, het Midden-Oosten of India. De overlevers werden in naam van Allah gecastreerd om het zwarte ras te laten uitsterven. (Ook is ongeveer een miljoen blanken tot slaaf gemaakt door de Arabieren en de Ottomanen.) Zwarte vrouwen werden seksslavinnen en de kinderen die ze baarden werden automatisch moslim.

N’Diaye stelt dat niet één Arabische intellectueel zich ooit tegen de slavernij heeft uitgesproken. Europa en de Verenigde Staten schaften de slavernij af onder invloed van christendom en Verlichting; in de Arabische wereld bleef deze onmenselijke praktijk doorgaan tot laat in de twintigste eeuw. Daar horen we de anti-Zwarte-Pietactivisten niet over.

De Afrikanen werden tot medeplichtigen gemaakt van de genocide op hun eigen mensen. Zwarte linkse intellectuelen en activisten doen even hard mee aan het verzwijgen van deze verzwegen genocide als de Arabische en Noordafrikaanse moslims zelf. Liever richten ze hun pijlen op de schuldige blanken. Met deze kennis in het achterhoofd is de steun van moslims voor de zwarte activisten nogal opportunistisch.

Soms zijn minderheidsgroepen tijdelijk bondgenoten, maar de liefde is dan snel weer voorbij. Het politiek-correcte denken dicteert dat alle minderheden lief zijn. Over de huidige slavenhandel van negers in Libië wordt dus niet gesproken. En over de slavernijpraktijken van Arabieren en Ottomanen vroeger hoor je ze ook niet. Ayaan Hirsi Ali roept blanken op om te stoppen met schuldgevoel: ‘Dear Whites, please let go of your guilt. It is time.’

Arabische slavernij afgeschaft dankzij Engelsen en Nederlanders

For the record: een belangrijke stap in de afschaffing van de Arabische slavenhandel werd gezet na de Tweede Barbarijse Oorlog (Barbarijse staat voor Berberse, de Berbers haalden de blanke slaven voor de Arabieren), nadat een gezamenlijk Brits-Nederlands marine-eskader Algiers in 1816 had gebombardeerd en de daar aanwezige slaven had bevrijd. De beis van Algiers, Tunis en Tripoli werden gedwongen een eind te maken aan de Barbarijse piraterij en het tot slaaf maken van christenen.

Nadat Frankrijk in 1890 Frans-Soedan had gekoloniseerd werd de slavernij daar in 1905 afgeschaft. In 1956 werd openlijke slavenverkoop gemeld in Djibouti, waar uit Tsjaad afkomstige stammen werden verkocht. In 1924 werd de slavernij afgeschaft in Irak, in 1937 in Bahrein, in 1949 in Koeweit en in 1952 in Qatar. In Jemen werd de slavernij afgeschaft in 1962. In datzelfde jaar schafte ook prins Faisal van Saoedi-Arabië in strijd met zijn broer koning Saoed de slavernij af en compenseerde hij 1682 eigenaren van slaven.

Op dat moment telde Saoedi-Arabië nog tussen de 100.000 en 250.000 slaven. Als laatste land in de regio schafte Oman in 1970 de slavernij af. In Mauretanië duurde de slavernij zelfs tot 1981, althans officieel. Dus dankzij Nederland en Engeland werd de slavernij in Arabische landen afgeschaft. Mag Nederland daar ook een keer credits en een forse financiële compensatie voor ontvangen?

Hoe verder?

De Oorlog om Aandacht woedt in alle hevigheid. Boosheid over slavernij van eeuwen geleden, wordt gevoed met slimme propaganda. Antifa bulkt van het geld. Subsidies  van overheden en donaties van rijke blanken, zoals George Soros – die volgens NRC Handelsblad ook de anti-Zwarte Piet-campagne betaalde – stromen rijkelijk naar Antifa. De oorlog om aandacht (en geld) zal er ook voor zorgen dat er binnen Antifa rivaliteit komt.  

Quinsy Gario en Jeffrey Affriye vochten elkaar al het kot uit om geld. En Sylvana Simons en Anna Stein Anousha Nzume gunnen elkaar het licht in de ogen niet. Stein is intussen geëmigreerd naar Amerika. En de helper whiteys? Die worden naar het tweede plan geduwd.

Juichnegers (z/w) verslaan klaagnegers (z/w)

Intussen woedt een economische crisis, die zijn weerga niet kent. En de Chinese Eeuw is nog maar net begonnen. Burgers hebben genoeg zorgen. Talentvolle burgers zullen hard moeten knokken voor hun toekomst, ongeacht hun huidskleur. Ik verwacht een periode van zelfverkozen apartheid. We gaan ergernissen vermijden en omringen ons alleen nog maar met gelijkgestemden. Dat levert een goed humeur op en scheelt in stress.

Debatteren over racisme, slavernij en het Sinterklaasfeest gaan we gewoon niet meer doen. De sfeer is daarvoor teveel vergiftigd geraakt. Zelfgekozen apartheid betekent dat we gescheiden feest vieren of niet vieren. Wie ongestoord dit feest wil vieren, zonder zuurbekjes en droefsnoetjes die het feest willen versjteren, doet dat gewoon. Maar het demonstratierecht zal op termijn worden ingeperkt, het wordt allemaal te duur en de democratie wordt steeds verder uitgehold.

Van de leeuw en bromvlieg

Ik las ooit een verhaaltje over een leeuw die lekker in het zonnetje ligt uit te buiken. Tot zijn stille genot verstoord wordt door een nare grote bromvlieg die om zijn kop vliegt en in zijn oren blijft brommen. De bromvlieg is te zwak om de leeuw te doden, de leeuw kan niet vliegen om de bromvlieg te doden. Zo houden ze elkaar gefrustreerd en ongelukkig. Het gedoe over het Sinterklaasfeest lijkt op wat in dit korte verhaaltje gebeurt.

De Nederlandse leeuw ligt relaxt in het zonnetje, en een groepje zeikerige bromvliegen, te zwak om hem te doden, vergalt zijn leven dusdanig dat hij enorm van de leg raakt en op een gegeven moment uit pure wanhoop bereid is alles te geven wat de bromvliegen eisen, om maar weer rust te krijgen.

Daar gokt de Antifa-coalitie op, maar ik denk dat er wat anders gaat gebeuren. De leeuw krijgt hulp van mensen met vliegenmeppers die de vliegen wegjagen en samen met zijn bevrijders gaat hij in het zonnetje rollebollen, op naar de economie van het geluk.

Andere publicaties van Adjiedj Bakas voor Wynia’s Week vindt u hier.

Artikelen van professor Piet Emmer over Nederland en de slavernij voor Wynia’s Week vindt u hier.

Herman Vuijsje publiceerde in Wynia’s Week een hoofdstuk uit zijn ‘Zwartboek’: ‘Hoe zit het met allochtoon racisme’. Kijk hier.