Aan de praattafels weten ze wel wie het gedaan heeft

De dame met krullen aan de praatprogrammatafel wist direct én vanaf veilige afstand wie er schuldig waren aan de corona-rellen: ‘Rechts-radicale jongeren’.

Trok ze die conclusie op basis van het gedrag van haar bloedeigen zoontje die zich met pappa’s pistool in de pre-coronatijd toegang verschafte tot een onbewoonde woonboot in de hoofdstad?

De vader van de puber, haar hoogopgeleide man, wachtte een taakstraf toen uitkwam dat hij het betreffende wapen heimelijk verborgen had gehouden in de woning van de burgemeester, zijn echtgenote, echter onvoldoende zorgvuldig om niet gevonden te laten worden door hun nazaat.

Aan een andere praatprogrammatafel wist de alom bekende en alleswetende misdaadverslaggever van een voormalig tv-programma onder eigen naam, ook al even nauwkeurig en vanaf veilige afstand te melden ‘dat het om jongeren gaat die zich niet gehoord voelen. Die boos zouden zijn omdat er zo langzaam wordt gevaccineerd’.

De visie van deze hoor- en zichtbaar met zichzelf ingenomen media-crime-fighter wordt in het tv-wereldje zo onontbeerlijk geacht dat hij tegenwoordig bijna overál – en vooral op RTL – mag optreden. De kans hem te hebben gemist is dan ook verwaarloosbaar klein. Zijn continue buisaanwezigheid dankt deze analist aan zijn heldendaden van weleer.

Sporters en cabaretiers voelen in de regel feilloos aan wanneer het tijd wordt een stapje terug te doen. Jammer dat juist dat inzicht ontbreekt bij dit tv-orakel.

Een gaaf land

We leven in een bijzonder land, dat door onze minister-president met gebrek aan een overtuigende visie, falende personeelskeuzes voor zijn kabinetten en haperend organisatietalent desondanks en bij herhaling ‘gaaf’ wordt genoemd. Het is zoals met de kracht van de reclame; je gaat het zelf geloven.

Bijzonder, ook vanwege de zeventien miljoen voetbalcoaches, al doen we die mening nu noodgedwongen thuis op, achter de buis, in plaats van in het stadion. We hebben, zo bleek na de bestorming van het Capitool in Washington, óók een horde aan Amerika-deskundigen. Even de praatprogrammatafel ontsmetten om te wisselen van deskundigheid. Onbegrijpelijk dat CNN niet overschakelde naar ónze studio’s om het kijkerspubliek in de VS uit te leggen wat er aan de hand is in hun zo ernstig verdeelde Vereniging van Staten.

Geen avondklok voor de praters

Bij onze eigen binnenlandse rellen staken zeventien miljoen socio- en psychologen even snel hun kop boven de praattafelgrond als paddenstoelen in een vochtig najaar. De ingezonden brievenrubrieken  en columns in de dag- en weekbladen zijn er de weerspiegeling van.

Een select gezelschap van hen mag aanschuiven aan de begeerde tafels. Die deelnemers genieten het rechtsongelijke voorrecht vrijgesteld te zijn van de avondklok om het klootjesvolk, u en ik dus, Jan Modaal of Henk en Ingrid zo u wilt, fijntjes uit te leggen, waarom hordes jongeren stenen gooiend door onze zo keurig aangeveegde winkelstraten trekken.

In lege promenades zonder publiek springt die Hollandse reinheid direct in het oog. De jongeren die na dagen van hard studeren op eenzame zolderkamertjes na 21.00 uur een avondlijke frisse neus wilden halen, voelden zich door de prachtige paden meteen in hun element.

Frequente kijkers van ‘Opsporing Verzocht’? De kleding komt naadloos overeen met de zwarte outfits die in dat programma sterk de overhand hebben. De hoofden goed ingepakt. Tegen de koude?

Hun bewegingen doen denken aan dat andere televisieprogramma dat ’s ochtends wordt uitgezonden om het vergrijzend deel van dit volk in conditie te houden: Nederland in beweging.

Ze gaan allemaal door de knieën. Raken even de grond aan. Laten zien hoe handig je in een vloeiende beweging een steen uit het plaveisel trekt. Het gewichtje wordt voor de volgende oefening, wie het verst kan werpen, tegen de grond gekwakt. Valt in delen uiteen, die stuk voor stuk als projectiel zijn te gebruiken.

Een politiewagen nadert. Wat een timing. Een voltreffer laat een zijruit van het dienstvoertuig in ontelbare splinters uiteenspatten. Op de passagiersstoel, naast de bestuurder, zit niemand. Geluk bij een door meedogenloze mensenhanden bewust veroorzaakt ongeluk.

Dit gedrag wordt later op de avond door een politiefunctionaris aan een van de praatprogrammatafels beheerst gekwalificeerd als poging tot doodslag. De anti-misdaadmijnheer maakt van de gelegenheid gebruik om er op te wijzen dat híj er vier decennia geleden bij de krakersrellen in Amsterdam zelf in eigen persoon bij was. Daarom weet hij nu als geen ander precies wat er aan de hand is.

Diezelfde avond zijn er continu berichten over de onlusten in Rotterdam. Tien agenten raken in deze stad gewond. Mannen die – al dan niet – hun ouders nog hebben. Een partner wellicht, en kinderen. Twee van die koters zitten achter hun schermpjes huiswerk te maken, wetende dat vader als lid van de Mobiele Eenheid het moet opnemen tegen vijandige vandalen. 

Raakt de boodschap van Aboutaleb de rellers?

Het nieuws uit Rotterdam raakt hen in het hart. Weg is de zo broodnodige concentratie in deze voor serieuze scholieren toch al benarde thuisleersituatie. Pythagoras verliest het van het straattuig dat zich via Snapchat en Telegram heeft georganiseerd als een Muitende Eenheid. Geen etalageruit is meer veilig.

De burgemeester van Rotterdam spreekt de volgende morgen zijn jongste onderdanen in een speciale televisieboodschap bevoogdend toe. Te laat dus.

‘Is het lekker wakker worden, nadat je je eigen stad hebt vernield?’ Het moet een misvatting zijn dat de aangesprokenen braaf zitten te kijken met een bordje ochtend-pap op schoot.

In die andere stad houdt de dame met de weelderige krullen zich opvallend stil. Het jeugdig talent voor onze toekomst kijkt ook hier geen televisie op dit nog vroege uur. Kijken ze überhaupt televisie?

Aan de praatprogrammatafels wordt de avonden erna onverminderd doorgekletst. Door het tijdelijk gaan liggen van de straat-storm richten de discussies zich op de trage vaccinaties. Komt het nog wel goed met de contracten die volgens de farmaceutische industrie alleen maar leveringsintenties waren? Niemand die het weet. Aan speculaties en veronderstellingen geen gebrek.  

Een aangetrouwd familielid van de bekendste onderwereldboef uit de stad van de mevrouw met de vele krullen voert het hoogste woord.  Op grond waarvan vraag je je af als argeloze kijker af. Ah, de kwalificatie staat onder haar naam: kok.

Dat maakt veel duidelijk. Het virus is meer dan een griepje. Het is gekmakend.

Alleen vaccineren zal niet voldoende zijn.