Derk Jan Eppink: Elon Musk schudt het Duitse dekbed op
Duitsland zit klaar voor het ‘gesprek’ op X tussen Trump-vertrouweling Elon Musk en de AfD-fractieleidster in de Bondsdag, Alice Weidel. Met zijn 211 miljoen volgers kan Musk het net breed uitgooien. Intussen zit de Duitse politieke elite te bibberen. Musk looft Weidel omdat hij de Alternative für Deutschland (AfD) ziet als reddende engel die door grote Duitse partijen achter een cordon sanitaire is geplakt. Het is de eerste keer dat een prominente Amerikaan het Duitse dekbed komt opschudden, vlak voor de verkiezingen met zo’n groot mediabereik.
De Britten hebben hun portie al gehad. Via zijn X mikte Musk op het Britse establishment door koning Charles III op te roepen het parlement te ontbinden. Hij eiste tevens het ontslag van premier Keir Starmer. Aanleiding was berichtgeving over seksueel geweld van met name Pakistaanse groepen tegen minderjarige Britse meisjes. De ‘grooming’-praktijk onder Pakistanen was al bekend, maar de autoriteiten bleven laks. Vooral Labour, dat steden in midden-Engeland zoals Birmingham bestuurt, bedekte de vreselijke praktijk met groepsverkrachtingen met de mantel der liefde. Volgens Musk is de regering van Starmer een ‘groep gangsters’.
Overtuigd natalist
De leider van de partij Reform UK, Nigel Farage, probeerde de uitspraken van Musk te nuanceren, maar kreeg de kous op de kop. Op X meldde Musk, die eerder nog 100 miljoen dollar aan Reform UK wilde schenken, dat Farage moest vertrekken. Tommy Robinson, een Britse anti-islam activist die in een isolatiecel zit wegens opiniedelicten, moest in de partijtop komen. Farage wees dat idee resoluut af want dat zou het einde betekenen van Reform UK, wegens twee kapiteins op één schip.
De missionaire acties van Musk in Groot-Brittannië komen voort uit het feit dat hij een overtuigde ‘natalist’ is, voorstander van hoge geboortecijfers. Musk bepleit grote gezinnen en is zelf vader van 12 kinderen, bij 3 vrouwen. Dergelijke aantallen zouden zelfs voor het Vaticaan ‘hors catégorie’ zijn. Hij hamert erop dat West-Europa ten gronde gaat aan lage geboortecijfers. Door de hoge immigratiecijfers schaft West-Europa de facto zichzelf af. Als gezinsman klaagt hij het Pakistaanse seksueel geweld tegen vele duizenden meisjes openlijk aan, met harde uithalen naar het lakse Britse establishment. Starmer en partijgenoten kijken weg. De tweets van Musk werden gevoed door begrijpelijke woede en afschuw die leeft onder Britse burgers.
Is de strafexpeditie van Musk een persoonlijke bevlieging, of is er ook een politieke dimensie? In 2016 deed Donald Trump als aankomend president al kritische uitspraken over het Duitsland van Angela Merkel. Hij hekelde haar ‘Welkomcultuur’, net als het sluiten van Duitse kerncentrales en de afhankelijkheid van Russisch gas. Op 28 september 2018 herhaalde Trump het laatste punt tijdens de Algemene Vergadering van de VN in New York, maar hij werd door de Duitse delegatie, inclusief de Duitse minister van Buitenlandse Zaken Heiko Maas, uitgelachen. De feiten gaven Trump gelijk. Zijn verhouding met de Britse conservatieve regering was goed, vooral met premier Boris Johnson. Dat veranderde met de komst van Starmer.
Zowel Starmer als de Duitse bondskanselier Olaf Scholz beschuldigen Musk van ‘inmenging’. Scholz geeft echter geregeld ‘stemadviezen’ in het buitenland, zoals in Frankrijk. Labour stuurde 100 betaalde activisten naar de VS om Kamala in haar verkiezingscampagne te steunen. De lijsttrekker van de Duitse christendemocraten, Friedrich Merz, noemde een opinieartikel van Musk in de Welt am Sonntag ‘invasief en aanmatigend’. Als echter Merz geen rechtse campagne voert en z’n oren laat hangen naar links maakt hij AfD vanzelf groter. De legendarische Beierse politicus Franz-Josef Strauss (1915-1988) zei steevast: ‘rechts van mij is geen ruimte’. Die ruimte is er gekomen. AfD dook erin.
Opvallend is dat Trump disruptieve acties niet meer zélf doet, maar overlaat aan Musk met diens netwerk van 211 miljoen volgers. Musk is de ‘bad guy’ (een rol die hem past) en Trump ziet aan de zijlijn toe. Een strategische taakverdeling.
Vooruitziende ondernemersblik
Musk koestert méér wrevel over Duitsland: zijn investeringen in de ‘Tesla Gigafactory’ in Grünheide in de Duitse deelstaat Brandenburg. Een investering van 4 miljard euro met 12.500 werknemers. Het is de grootste fabriek van elektrische auto’s in Europa. Maar Musk loopt vast in Duitse regelneverij en verzet van milieuactivisten. Zij kamperen in tenten op nieuwe bouwterreinen omdat er bomen worden omgehakt. Er werd een aanslag gepleegd op de stroomtoelevering zodat de productie dagenlang stillag. Werknemers durven niet meer in Tesla-kleding buiten het bedrijfsterrein te lopen.
Musk ziet hoe Duitsland vastloopt in besluiteloosheid en terreur van milieuactivisten die elektrische auto’s altijd aanprezen in de strijd tegen klimaatverandering. Musk zélf is geen klimaatscepticus: hij steunt hetzelfde doel. Hij begon al met Tesla in 2003 toen het klimaatbeleid nog in de kinderschoenen stond. Wat getuigt van een vooruitziende ondernemersblik.
Een intrigerend koppel
Musk komt ook niet uit conservatieve kringen. Geboren in Zuid-Afrika in 1971 kende hij de apartheid. Zijn vader Errol bestreed apartheid in de gemeenteraad van Pretoria, als lid van de ‘Progressive Party’ (PP). Op zijn achttiende vertrok Musk met zijn moeder naar Canada en studeerde nadien economie en natuurkunde aan de universiteit van Pennsylvania in Amerika. Daar bleef hij.
Musk werd bekend door zijn ondernemerstalenten met SpaceX (ruimtevaart), Starlink (satellieten), Tesla en aanverwante ondernemingen. Hij is gedreven. Zijn bestuursstijl wordt gekenmerkt door termen als: micromanager, autocraat, tirades. Hij oogt als een overactieve teenager, denkt sneller dan hij kan spreken, en is autistisch (Asperger), zoals Greta Thunberg die hij volgt op X. Als Musk een doel voor ogen heeft, blijft hij boren. Trump is narcistisch en houdt van de spiegel. Vanuit psychologisch oogpunt een intrigerend koppel.
Musk stemde tot recent op Democraten; in 2016 op Hillary Clinton, in 2020 op Joe Biden. Een persoonlijk hoofdthema dreef hem de politiek in: vrijheid van meningsuiting. Hij keerde zich tegen politieke correctheid, spreek- en denkverboden en vooral ‘woke’, dat een religie onder Democraten werd. Musk ging in verzet ten gunste van ‘freedom of speech’. In april 2022 kocht hij Twitter voor 43 miljard dollar en herdoopte het bedrijf in X. In feite is X één van de grootste mediabedrijven ter wereld, zo niet de grootste.
Met X vult Musk een gat in Amerika, ontstaan door de neergang van wat hij noemt de ‘legacy media’, ‘oude media’. Vooral ‘progressieve media’ steunden Democraten met alle middelen, zelfs het disfunctioneren van Joe Biden werd ingenieus toegedekt. Tot zijn fatale debat met Trump. De New York Times, de Washington Post vielen zwaar door de mand. CNN en MSNBC zagen hun kijkcijfers instorten met 50%. Het media-imperium van Rupert Murdoch, News Corp – met Fox News, de Wall Street Journal en de New York Post – blijft op de been. Progressieve media verloren het vertrouwen van het publiek. Met X neemt Musk het debat over, en exporteert het wereldwijd.
Het mes in de bureaucratie
Zo is de ‘methode-Musk’ in West-Europa aangekomen. Duitsland is voor Trump én Musk steen des aanstoots. Voor Trump is het persoonlijk; voor Musk ideologisch. Zij willen meer vastberadenheid en minder betweterigheid. Voor Starmer bestaat geen respect. Macron laten ze ongeroerd, want hij devalueert zichzelf. Meloni is hun lady; Orban hun darling. Over Nederland geen beeld, al verschijnt Wilders op de radar.
Musk gaat zich vanaf 20 januari storten op het Department Of Government Efficiency (DOGE) om het mes te zetten in de Amerikaanse federale bureaucratie. In ambtelijk Washington DC zullen spaanders in de rondte vliegen want de erfvijand is niets minder dan de ‘Deep State’. ‘High Noon’ is on the way!
Eind 2024 verscheen ‘Rechtsomkeert’, het nieuwe boek van Derk Jan Eppink. Daarin schetst hij in heldere taal hoe zich in Europa, de Verenigde Staten en zeker ook in Nederland een politieke omwenteling voltrekt. Het boek verscheen bij Uitgeverij Blauwburgwal, kost € 22,95 en kan onder meer HIER worden besteld.
Wynia’s Week verschijnt drie keer per week, 156 keer per jaar met even onafhankelijke als broodnodige artikelen en columns, video’s en podcasts. U maakt dat samen met de andere donateurs mogelijk. Doet u weer mee, ook in het nieuwe jaar 2025? Hartelijk dank!
