Bij het proces rond de moord op Samuel Paty komt een ecosysteem van moslimterrorisme tevoorschijn

Door Alexander van der Meer*

Een zuster van Samuel Paty schreef onlangs een boek over haar broer: Le Cours de Monsieur Paty. Minstens het tiende boek over de vier jaar geleden onthoofde leraar. Het verscheen niet toevallig kort voor 4 november, de dag waarop het proces begon tegen acht verdachten van medeplichtigheid aan de moord. De moordenaar zelf, Abdoullakh Anzorov, werd destijds na verzet tegen zijn arrestatie door de politie ter plekke doodgeschoten.

‘Le Cours’, staat voor de cursus maatschappijleer van Paty, waarvan het hoofdstuk over Charlie Hebdo hem noodlottig werd. Zijn zuster Mickaëlle stelt vast dat haar broer door alles en iedereen in de steek werd gelaten, uit angst voor moslimleerlingen en vooral moslimouders. En al werd hij bedreigd, geen collega wilde een stukje met hem omlopen naar huis. Ze ergerden zich alleen maar aan Paty, met name vanwege die spotprent uit Charlie Hebdo in zijn les. ‘Pas de vague’ (‘geen ophef’) lijkt nog altijd het motto op Franse scholen.

Twee verdachten kunnen levenslang krijgen

Het proces tegen de verdachten van medeplichtigheid lijkt interessanter dan de uitspraak zelf – rond 20 december. Er wordt in het speciale hof van assisen een uitgebreid ecosysteem van moslimterrorisme blootgelegd. Neem bijvoorbeeld de enige vrouwelijke en als enige in Frankrijk geboren verdachte, Priscilla Mangel: 36 jaar en op haar zestiende bekeerd tot de islam. Ze wordt ervan beschuldigd de terrorist Anzorov te hebben opgestookt.

In de rechtszaal zit Mangel erbij alsof ze stomverbaasd is dat ze überhaupt voor een rechter moet verschijnen. Net als de andere verdachten, van wie er welgeteld één schuld heeft bekend.

Twee verdachten kunnen theoretisch levenslang krijgen. Dat zijn vrienden van Anzorov, die hem hielpen wapens te kopen en hem naar de school van Paty reden. Zij zijn letterlijk medeplichtig.

Dan staan er twee verdachten terecht die de lont in het kruitvat hebben gestopt, ook wel ‘de videomakers’ genoemd. Zij plakten Paty een schietschijf op de rug, en hen wordt ‘criminele vereniging met een terrorist’ ten laste gelegd.

Eén van hen is Brahim Chnina, een 52-jarige vader van Marokkaanse afkomst. Zijn dochter was degene die de hele zaak in beweging zette, door haar fanatiek islamitische vader leugens over Paty te verkopen: hij zou ‘pornografische afbeeldingen’ van de profeet hebben vertoond en alle moslimleerlingen de klas uit hebben gestuurd. In werkelijkheid was ze niet eens aanwezig. Eind vorig jaar werd ze veroordeeld tot een voorwaardelijke straf, met vijf andere scholieren, die Paty in ruil voor geld hadden aangewezen aan de terrorist.

Brahim Chnina blies de leugens van zijn dochter nog wat op en maakte ze openbaar in een video, die hij onder meer op de site van de grootste moskee van Parijs plaatste. Ook zijn vriend, een zekere Abdelhakim Sefroui, berucht als haatprediker, plaatste een video op internet. Daarin riep hij zijn geloofsgenoten in straffe termen op het ‘misdadige gedrag’ van Paty een halt toe te roepen. Zijn advocaat voert ter verdediging aan dat de moordenaar de video van zijn cliënt ‘niet eens had gezien’. Bovendien zou Sefroui alleen maar disciplinaire maatregelen tegen Paty hebben bedoeld.

Smileys bij foto’s van de onthoofde Paty

Tenslotte zijn er vier verdachten uit de ‘djihadosphère’: leden van militante moslimgroepen op sociale media, met name Snapchat. Het soort adolescenten dat achter de computer droomt van actieve deelname aan de jihad, maar die dromen hoogstzelden verwezenlijkt. Zij zouden Anzorov hebben aangemoedigd en opgestookt. En één van hen plaatste smileys bij foto’s van de onthoofde Paty, die Anzorov meteen on line had gezet.

Ook eerdergenoemde Priscilla Mangel hoort tot deze groep, opererend onder het pseudoniem ‘Cicatrice Sucrée’, gesuikerd litteken. Zij had vaak contact met Anzorov en stuurde hem onder meer de cursus van Paty, met de Charlie Hebdo-spotprent. In 2020 kwam Mangel ook met justitie in aanraking, toen het blad overwoog opnieuw spotprenten van Mohamed te publiceren.

‘Charlie Hebdo vraagt er weer om…’, had ze haar moslim-volgelingen getweet. Ook deze verdachten kunnen maximaal 30 jaar krijgen.

In Frankrijk is Samuel Paty niet meer de enige leraar die door een moslimextremist werd afgeslacht: een jaar geleden was de beurt aan Dominique Bernard in Arras.

De Franse Senaat, die eerder dit jaar nog met een rapport over dit soort problemen in het onderwijs kwam, spreekt daarin over de ‘verschrikkelijke eenzaamheid’ van leraren tegenover agressie en bedreigingen. Er gaan al tijden stemmen op om ouders van leerlingen die zich ernstig misdragen hun uitkeringen aan te pakken, maar of dat ooit gaat gebeuren, is zeer de vraag. In ieder geval is er tot nu toe helemaal niets veranderd.

‘We weten waar u woont’

Integendeel. Een dag of tien geleden was er nog ophef over een oorvijg die een lerares in Noord-Parijs kreeg uitgedeeld door een leerlinge, die ze had gevraagd haar religieuze gelaat bedekkende kleding uit te doen.

En vlakbij Parijs werd een lerares bedreigd door moslimleerlingen, omdat ze een cursus gaf over de rol van de hel in poëzie. Volgens die leerlingen is dat blasfemie. Eén van hen adviseerde de lerares goed om zich heen te kijken als ze ’s avonds later naar huis ging: ‘We weten waar u woont.’

*Alexander van der Meer is schrijver, wiskundige en documentairemaker. Dit artikel verscheen op 15 november op Doorbraak.be.

De Franse schrijver-journalist Stéphane Simon reconstrueert in ‘De laatste dagen van Samuel Paty’ minutieus, als in een thriller, de gebeurtenissen tijdens de twaalf dagen voorafgaand aan Paty’s onthoofding door een fanatieke moslim. Het boek verscheen bij Uitgeverij Blauwburgwal, kost € 20 en is overal te koop, ook in de winkel van Wynia’s Week.