Met de ex-baas van Frontex wil Le Pen bij de Europese verkiezingen Macron gaan verpletteren
Het was een opmerkelijke stunt van Marine Le Pen: de voormalige directeur van het Europese grensbewakingsagentschap Frontex is in juni topkandidaat voor haar partij bij de Europese verkiezingen. In zijn eerste verklaringen betoonde deze Fabrice Leggeri zich een gelover in de theorie van de ‘grand remplacement’, de al dan niet moedwillige vervanging van de Europese volken door immigranten uit wat vroeger de Derde Wereld heette.
In de Franse zondagskrant Le Journal du Dimanche (JDD), waarin hij recentelijk zijn kandidatuur bekendmaakte, zei Leggeri: ‘Vanaf nu moeten we vechten tegen deze Europese Commissie, die niet alleen tolereert maar ook aanmoedigt dat we worden overspoeld door migratie. De Europese technocraten beschouwen deze submersion migratoire niet als een probleem, maar als een project, daar kan ik over meepraten.’
Muziek in de oren van de partij van Marine Le Pen, die liever niet wordt herinnerd aan haar vroegere smalende opmerkingen over ‘de twee helikopters’ waarmee Frontex wordt geacht Europa te vrijwaren van nog meer ongewenste migratie.
Controle terug over de Europese en Franse grenzen
Franse media melden haar trots over de ‘vangst’ van een voormalig Europees topambtenaar die op de eerste rij zat om de migratiegolf te aanschouwen. Iemand, echter, die tijdens zijn lange staat van dienst bij Frontex nimmer zulke alarmerende uitspraken had gedaan als nu in de JDD. Althans niet in het openbaar.
Nu, als politicus in spe, bevrijd van het ambtelijke keurslijf, gaat de 55-jarige intellectueel, opgeleid aan Frankrijks beste instituten als de ENA, helemaal los: ‘Ons doel is het terugkrijgen van de controle over de grenzen van Europa en van Frankrijk,’ vertelde hij de JDD, Frankrijks grootste zondagskrant en sinds kort een spreekbuis voor radicaal-rechtse opvattingen in politiek en cultuur.
Fabrice Leggeri leidde het Europese grensbewakingsagentschap behoorlijk lang: tussen 2015 en 2022. In dat jaar trad hij min of meer gedwongen af, onder meer na gejammer van linkse politici en media over ‘illegale pushbacks’ en illegale detentie van migranten door Frontex-personeel. Links wekt de indruk Frontex het liefst te zien als een veerdienst voor illegale migranten, over te dragen aan de immigratie-autoriteiten van de landen van aankomst die hen terstond van de benodigde legaliseringspapieren dienen te voorzien.
Ook werd Leggeri bij Frontex beticht van wanbeheer, slordige financiële verantwoording, onheuse bejegening van andere hooggeplaatsten en meer zaken waarbij de authenticiteit van de klachten en hoog-ambtelijke kinnesinne moeilijk van elkaar zijn te onderscheiden. Hij werd in elk geval niet ontslagen, maar vertelde de JDD dat hij ‘in het Europa van Von der Leyen en Macron’ onder druk was gezet om zijn biezen te pakken. De Nederlander Hans Leijtens volgde Leggeri op als directeur van Frontex, ook wel omschreven als ‘de grens- en kustwacht van de Europese Unie’.
Sinds zijn vertrek vernam de buitenwereld weinig meer van Leggeri, totdat hij zijn kandidatuur voor het parlement in Straatsburg bekendmaakte. Hij staat op de lijst van de radicaal-rechtse partij Rassemblement National (RN) vlak achter de jonge lijstrekker Jordan Bardella, tevens partijleider van het RN. Marine Le Pen, de oprichter, bereidt zich voor op de presidentsverkiezingen van 2027; op de Europese kandidatenlijst voor haar partij staat ze op een onverkiesbare plaats. Fabrice Leggeri ging meteen na de aankondiging van zijn kandidatuur voor een photo-op naar Menton aan de Frans-Italiaanse grens om de daar aanwezige politiemensen, douaniers en gendarmes een hart onder de riem te steken.
Normalisering van Le Pens partij
Zijn benoeming moet helpen het Rassemblement National geloofwaardiger te maken als bestuurderspartij. Ervaren bestuurders als hij dragen volgens het blad Le Point verder bij aan de normalisering van het lang als rechts-extremistisch verketterde Front National, door Marine Le Pen in 2018 herdoopt in Rassemblement en ontdaan van al te rechts-radicale elementen en opvattingen.
Die verkettering geldt vooral bepaalde elites in de Franse politiek en media, want ‘het volk’ heeft er allang geen boodschap meer aan. Bij de Europese verkiezingen, in Frankrijk op 9 juni, voorspellen peilingen een grote zege voor Marine Le Pens partij. Zo’n dertig procent van de kiezers zou op Bardella, Leggeri en andere kandidaten gaan stemmen. Voeg daarbij de paar procent die Le Pens nicht Marion Maréchal namens Eric Zemmours splinterpartij Reconquête bijeen zal weten te sprokkelen, en hard rechts stevent in Frankrijk af op een veel grotere zege dan bij de twee vorige Europese verkiezingen. Daarbij werd Le Pens partij nipt de grootste, maar ditmaal voorzien peilingen dat het RN de naaste concurrent, president Emmanuel Macrons partij Renaissance, zal verpletteren. Dat zou een absolute vernedering zijn voor de president, die nog steeds geen Europese lijsttrekker voor zijn partij heeft aangewezen.
Boeman voor links
Ook in Frankrijk veroorzaken de woorden Europese verkiezingen vooral diepe geeuwen onder ‘het volk’, maar politici en media beschouwen ze ditmaal meer dan ooit als een generale repetitie voor de slag om het Elysée. Niet eerder waren commentatoren zo bang, of zo opgetogen, over de mogelijkheid dat het Marine Le Pen ditmaal wél gaat lukken. Met, net als in Nederland, ‘immigratie’ als waarschijnlijk belangrijkste thema heeft ze in de voormalige directeur van Frontex een bondgenoot van gewicht. Een boeman ook waarop het voor links heerlijk schieten is. Want onder Leggeri’s leiding ontaardde Frontex, volgens de linkse Franse Europarlementariër Manon Aubry, ‘in een bende tot de tanden gewapende huurlingen die aan onze grenzen duizenden vluchtelingen heeft mishandeld en de dood ingejaagd’.
Wynia’s Week is onafhankelijk, ongebonden en broodnodig. De donateurs maken Wynia’s Week mogelijk. Doet u mee? Dat kan op verschillende manieren, kijk HIER. Hartelijk dank!
René ter Steege is journalist, schrijver en vertaler. Hij vertaalde het boek ‘De laatste dagen van Samuel Paty’ over de terroristische moord op een Franse leraar. Het boek is overal te koop, zoals in de winkel van Wynia’s Week.