Klimaatactivisme vervalt tot intimidatie en agressie

Klimaatactivisten bezetten wereldwijd onderwijsinstellingen, en ‘eisen’ beëindiging van samenwerking met ‘fossiele industrie’. Die activisten bepalen kennelijk zelf wat ‘fossiele industrie’ is (Shell, Campingaz, motoroliefabrikanten, tankstations, …?).

Universiteiten zouden omwille van de wetenschap ‘een open discussie’ willen aangaan. Waarom willen ze dat, een open discussie met mensen die op basis van eigen gelijk instituten lamleggen en zonder open discussie eisen stellen? Ik zou daar niet zomaar mee willen praten, met name omdat dat polarisatie en extremisme in de samenleving kan aanwakkeren in plaats van verminderen.

Ondermijning van wetenschap en democratie

Ik zou vandalen die wetenschap en democratie ondermijnen, en die een kostbaar schilderij van Vincent van Gogh met tomatensoep bekladden, eerder laten oppakken. De misselijkmakende maatschappelijke tolerantie voor dergelijke wandaden verzwakt onze rechtstaat, en stimuleert meer wandaden en radicalisering. Sympathisanten van dit gevaarlijke klimaatvandalisme bestaan het zelfs om te suggereren dat Vincent van Gogh het zelf zo gewild zou hebben. Zelfingenomener en arroganter kan ik het niet bedenken.

Ik vind dit extra zorgelijk omdat veel klimaatactivisten en hun sympathisanten goedopgeleide mensen zijn van wie nuance en onderscheidingsvermogen mag worden verwacht. Het vergoelijken van vandalisme omdat het doel de middelen zou heiligen is een bedreiging voor de democratische rechtstaat die we in de afgelopen 78 jaar zorgvuldig hebben opgebouwd. Zodra we in de beoordeling en veroordeling van overtredingen en misdaden onderscheid gaan maken tussen verschillende motiveringen en overtuigingen is het einde zoek.

Dergelijke middeleeuwse willekeur bevordert respectloosheid, intimidatie, vernieling, geweldpleging en rechtsongelijkheid. Ik krijg soms onwelvoeglijke en beledigende taal naar mijn hoofd, omdat ik kritisch schrijf over de manier waarop we willen minderen met fossiele brandstoffen. Dat gaat dus niet eens over de klimaatdoelen zelf, maar over onze aanpak ervan.

Ik constateer dat veel onderdelen van ons energiebeleid feitelijk weinig bijdragen aan die klimaatdoelen. Ik constateer ook dat het Europese verbruik van fossiele brandstoffen in het afgelopen decennium met slechts 1 procent per jaar is gedaald. Als ik de toename van biomassa meetel, omdat die in het hier en nu meer CO₂ uitstoot dan fossiel, is de daling nog maar 0,5 procent per jaar.

Belediging, beschimping en intimidatie

Deze constateringen zijn consistent met elkaar, en ik beschrijf ze niet voor mijn lol. Ik beschrijf ze omdat ik mij inzet voor effectief energie- en klimaatbeleid. Ik doe dat zonder enig commercieel of politiek belang. De constateringen kunnen door iedereen op basis van publieke informatie worden geverifieerd. Toch zijn ze kennelijk voor goed opgeleide mensen, die zich in zeggen te zetten voor effectief energie- en klimaatbeleid, aanleiding om zonder natuurwetenschappelijke onderbouwing en nuance mij en andere critici te beledigen, beschimpen en intimideren.

Daarmee maken de zelfbenoemde redders van het klimaat de feiten en de realiteit ondergeschikt aan de symboliek, de ideologie en het officiële politiek correcte narratief. Dat ondervond Galileo Galilei 400 jaar geleden ook toen hij tegen de wil van de kerk constateerde dat de aarde om de zon draaide in plaats van andersom. Dergelijke middeleeuwse willekeur leken we in de vorige eeuw met de verlichting en het liberalisme achter ons te hebben gelaten, maar in deze eeuw blijkt die weer de kop op te steken op basis van een nieuwe religie met nieuwe dogma’s en leerstellingen.

Ongekozen zelfbenoemde hoeders van mens en natuur claimen de waarheid

Allerlei ongekozen zelfbenoemde hoeders van mens en natuur vinden dat zij, en niet bestuurders, hoogleraren, onderzoekers en docenten kunnen bepalen – eisen zelfs – met wie onderwijsinstellingen wel en niet mogen samenwerken. Onze rechtsstaat, belichaamd door rechters, bewindslieden en een democratisch gekozen parlement, gaat daar kennelijk ook niet meer over.

Onze universiteitsbestuurders legitimeren de onrechtmatige eisers en bezetters van hun instituten, door in naam van de wetenschap een open discussie met hen te willen. Daarmee verzwakken ze juist de wetenschap, en zetten ze aan tot meer onrechtmatige bezettingen en eisen.

Onrechtmatige eisen leiden tot humanitaire rampen

Als het aan de bezetters ligt mag onderzoek met oliebedrijven naar schonere alternatieven van aardolie niet meer. Samenwerking met gasbedrijven die ons de broodnodige LNG leveren mag niet meer. Onderzoek met fossiele grondstofleveranciers voor medische kunststoffen en medicijnen mag niet meer.

Samenwerking met fossiele brandstofleveranciers voor dijkonderhoud, ambulances, traumahelikopters, reddingsschepen, evacuatievliegtuigen, humanitaire missies, Oekraïense tanks en vliegtuigen, en ook uw en mijn auto mag niet meer. Sterker nog, onderwijsinstellingen mogen dergelijke samenwerkingen niet eens meer bediscussiëren, ook niet met studenten in het onderwijs.

Klimaatactivisten blijken zich te verlagen tot een absolutistische definitie van goed en kwaad, zonder nuance en zonder discussie. De door klimaatactivisten gedemoniseerde ‘fossiele industrie’ (wat die ook moge zijn) stoot zelf in de eigen bedrijfsvoering een kleine minderheid van alle fossiele CO₂ uit.

Het overgrote deel van ruwweg 90 procent stoten u en ik uit, door de producten van de fossiele industrie te verbranden in onze bedrijfsprocessen, verwarmingsinstallaties en (vracht)auto’s. Stel je voor dat de fossiele industrie, vanwege het stoppen van onderzoek en investeringen, in de komende 20 jaar niet meer zou willen of kunnen produceren?

Zonder fossiele brandstoffen geen voedsel, zorg en hernieuwbare energie

Dan zouden we dagelijks langdurige blackouts hebben. Honderdduizenden bedrijven zouden failliet gaan, en miljoenen mensen brodeloos worden of zelfs omkomen van kou en honger. De productie van medicijnen en medische materialen zou stagneren. Ambulances, reddingsschepen, traumahelikopters en ziekenhuizen zouden geen goede zorg meer kunnen bieden.

Nederland en Bangladesh zouden geen dijkonderhoud meer kunnen plegen. Oekraïne zou zich niet meer kunnen verdedigen met tanks en vliegtuigen. En… we zouden geen beton, staal, aluminium, lithium, kobalt, koper en silicium meer kunnen maken, dus ook geen batterijen, windmolens en zonnepanelen.

Gepolariseerd klimaatactivisme werkt klimaatdoelen tegen

Dat is waar het huidige gepolariseerde klimaatactivisme toe kan leiden, door één eigen gelijk met onrechtmatige en ondemocratische middelen te bevechten, en alle consequenties en andere zienswijzen te negeren. Democratische instanties en processen zouden volgens dit eigen gelijk terzijde moeten worden geschoven omwille van tijdsdruk, urgentie en apocalyptische voorspellingen.

Het omgekeerde is echter waar. Het doel heiligt niet de middelen, integendeel. Overtredingen, vandalisme en misdrijven stimuleren polarisatie en fundamentalisme, destabiliseren wetenschap, maatschappij en economie, en brengen zo het doel van effectief energie- en klimaatbeleid alleen maar verder weg.

Maarten van Andel publiceert zijn heldere analyses van het vaak wonderlijke Nederlandse en Europese klimaat- en energiebeleid in Wynia’s Week.

Wynia’s Week wordt gedragen door de vrijwillige bijdragen van de abonnees. Doet u mee? Doneren kan op verschillende manieren. Kijk HIER. Hartelijk dank!