Kardinaal Richelieu voorziet een overwinning van Rusland in Oekraïne

richelieu
Allegorie ter ere van de benoeming van Kardinaal de Richelieu (1585-1642) tot hoofdcommissaris van handel en scheepvaart in oktober 1626. Gravure van Claude Goyrand (1620-1662), Nationale Bibliotheek, Parijs.

De op maat gemaakte Oculus-headset die aan de deur was bezorgd door een monnik met een kap leek niet goed te werken. Het paleis op de Place des Vosges verscheen opnieuw in het Metaversum, maar in zwart-wit en niet in heldere cartoonkleuren, met minder meubilair en minder kunstvoorwerpen, en grauwe muren die niet werden gesierd door de schilderijen die ik bij onze laatste ontmoeting zo had bewonderd.

Wat onzeker op m’n benen liep ik door de virtuele residentie tot ik bijna struikelde over, of liever gezegd liep door, de doorzichtige geest van kardinaal Richelieu, de kwade genius van het 17de-eeuwse Frankrijk en de meester-strateeg van de Dertigjarige Oorlog.

‘Aanvaardt alstublieft mijn verontschuldiging voor mijn verslechterde omstandigheden’, zei de kardinaal nadat we de gebruikelijke beleefdheden hadden uitgewisseld. Het budget is onder druk komen te staan sinds de koers van het Meta-aandeel is ingestort.

Dat hinderde mij niet; om eerlijk te zijn gaf ik de voorkeur aan het vochtige knekelhuis van de Kartuizer monniken, talloze lagen onder de riolen van Parijs, waar ik de geest van de Kardinaal voor het eerst had gematerialiseerd met behulp van een magnum Chateau Petrus en een kwispedoor. Van de virtuele realiteit kreeg ik alleen maar hoofdpijn.

Westerse experts houden zichzelf voor de gek

‘Zoals altijd wordt uw tijd dankbaar op prijs gesteld Eminentie, zei ik. ‘En aangezien uw tijd beperkt is’, voegde ik er snel aan toe, ‘vertelt u me alstublieft wat er gaat gebeuren in Oekraïne, en daarna wat er als gevolg daarvan elders gaat gebeuren.’

De Kardinaal antwoordde: ‘Dat is een uiterst idiote vraag, want al het belangrijke dat er kan gebeuren met dat ongelukkige land is al gebeurd. Heb ik je bij onze laatste ontmoeting niet verteld dat het doel van Poetin niet was om dit of dat met Oekraïne te doen, om te heersen over Oekraïne of om Oekraïne te dwingen het ene of het andere beleid te gaan voeren, maar om voor eens en altijd af te rekenen met Oekraïne – om het volkomen te ruïneren en te ontvolken, en de mogelijkheid te elimineren dat Oekraïne de plek wordt van waaruit westerse wapens op Rusland gericht kunnen worden?

Van westerse experts die zichzelf voor de gek houden hoor je dat Poetin een nieuwe tsaar wil worden die heerst over een nieuw Russisch rijk, en dat nationale trots en territoriale ambities de motieven waren voor zijn aanval op Oekraïne. Als dat waar was, mon ami, zou hij de aarde niet verschroeien en het volk niet verjagen! Alleen al de schade aan de infrastructuur van Oekraïne bedraagt meer dan 1 biljoen dollar, in een land waarvan de nationale productie een jaar voor de oorlog begon niet meer was dan 160 miljard per jaar! Het land alleen maar herstellen zou zes keer het nationale product kosten, wat natuurlijk onmogelijk is.

Vechten tegen de Russen is onplezierig

En al zou het geld gevonden kunnen worden, wie zou dan zorgen voor het herstel? Voor de oorlog had Oekraïne op papier 45 miljoen inwoners maar in feite slechts 33 miljoen, omdat de helft van de volwassen bevolking elders was gaan werken. Daarvan zijn er minstens 14 miljoen verdreven, en de meesten zullen niet terugkeren. Tenslotte hebben de Polen, Hongaren en Duitsers een tekort aan mensen en zullen liever vluchtelingen uit Oekraïne accepteren dan uit het Midden-Oosten of Afrika.

‘Maar wat gebeurt er met de honderdduizenden Oekraïense mannen die naar hun land zijn teruggekeerd om tegen de Russen te vechten?’, wierp ik tegen.

‘Die zullen ontdekken dat het onplezierig is om tegen de Russen te vechten, net zoals hun grootvaders in de Tweede Wereldoorlog. Enkele tienduizenden zullen worden gedood en anderen zullen enige tijd rotten in Russische gevangenkampen als de Russen de hoofdmoot van het Oekraïense leger in de Donbass omsingelen en vernietigen. Daarna zullen ze zich herenigen met hun families in Polen of Duitsland.’

De Amerikanen raken gewend aan vernederingen

‘Maar dat zullen de Amerikanen toch zeker niet toestaan!’, protesteerde ik.

‘Maak je over de Amerikanen maar niet teveel zorgen. Die raken gewend aan vernederingen. Herinnert niemand zich hun schandelijke vertrek uit Afghanistan vorig jaar? Ze dachten dat ze slim waren door van Oekraïne een de facto lid van de Navo te maken, mogelijk met antiraketsystemen die indien nodig konden worden omgebouwd tot korte afstandsraketten met kernkoppen.

Poetin dacht dat hij met Minsk II een overeenkomst had met de Europeanen om Oekraïne neutraal te houden en autonomie te garanderen aan de Russischtalige delen van Oost-Oekraïne, en hij dacht – enigszins gerechtvaardigd – dat Washington deze overeenkomst saboteerde. Dus viel hij aan.’

Richelieus biretta begon te trillen en een moment dacht ik die te zien veranderen in een strooien hoed en het kwam me voor dat hij op het punt stond uit te barsten in ‘Thank Heaven for Little Girls’.

Poetins economie is niet ingestort

‘Maar Eminentie’, protesteerde ik, ‘de Amerikanen moeten toch zeker hebben geweten dat het Russische leger Oekraïne zou kunnen vernietigen!’

De Kardinaal grijnsde waarbij zijn Metaversum-snor hevig trilde, toen hij antwoordde: ‘De Amerikanen! Die zijn even stom als de Spanjaarden die ik in de Dertigjarige Oorlog heb vernietigd! Eigenlijk heeft Mazarin ze vernietigd, maar ik had het van tevoren opgezet.

De Amerikanen dachten dat Poetins economie zou instorten! Dat gebeurde niet. Ze dachten dat het Russische volk in opstand zou komen! Dat deed het niet. Ze dachten dat hun dure speelgoed, Javelins en Switchblades en Stingers, het Russische leger zou afstoppen. Dat deed het niet. Ze hebben alleen maar een hoop Russen gedood. Maar zoals Hitlers beste generaal, Von Manstein, zei over de Russen: als je denkt dat je ze allemaal hebt gedood komt er opnieuw een stel aanzetten.

De Russen zijn fantasieloos, solide en meedogenloos

De Amerikanen begrijpen niets van de Russen. De Russen klagen, worden dronken en volgen bevelen op. Ze hebben het high-tech speelgoed van de Amerikanen niet nodig. Ze sturen gewoon drones om de locatie van de vijand te bepalen, voeren de coördinaten in en beschieten hem met enorme aantallen granaten en raketten. Ze zijn fantasieloos, solide en meedogenloos. Als je iets over de Russen wilt weten zal ik je voorstellen aan Von Manstein, Karel XII en Napoleon. Maar de geest die je echt tevoorschijn zou moeten toveren is Bismarck. Die zei: ‘Kämpfe nicht mit Russen. Auf jede List reagieren sie mit einer unvoraussehbarer Dummheit’.

‘Vecht niet met de Russen’, vertaalde ik. ‘Op elke krijgslist reageren ze met een onvoorspelbare stommiteit.’

‘Bingueaux!’ zei de Kardinaal.

Het is dodelijk om een vriend van Amerika te zijn

‘Wat zal er gebeuren als de Russen slagen?’, vroeg ik.

Hij was voorbereid op die vraag en antwoordde onmiddellijk:

‘Ieder land ter wereld zal zich het bon mot van Kissinger herinneren dat het gevaarlijk is om een vijand van de Verenigde Staten te zijn – maar dodelijk om zijn vriend te zijn. Amerika is gul met andermans bloed: de Hongaren in 1956, de Tsjechen in 1968, de Koerden in Syrië en nu de Oekraïeners. Amerikaanse experts zeggen dat Taiwan van Oekraïne moet leren dat het zich moet voorbereiden om zichzelf te verdedigen, als een stekelvarken. Maar de Taiwanezen hebben iets heel anders geleerd, namelijk dat het zich niet loont om te vechten namens de Amerikanen.

Macron gaat zorgvuldig afstand nemen van Washington

De Duitsers krijgen de keuze tussen herbewapening, en vooral herinvoering van de dienstplicht, of zich voegen naar Poetin. Wat denk je dat ze zullen doen? De Hongaren zullen zichzelf feliciteren omdat ze geweigerd hebben mee te doen aan de sancties tegen Moskou. De Fransen zullen zich herinneren dat Marine Le Pen op een haar na Macron versloeg in de laatste verkiezingen door voor te stellen dat Frankrijk uit de Navo-bevelvoering zou stappen. En Macron zal zorgvuldig afstand nemen van Washington.

De Polen zullen een verschrikkelijke herrie maken, maar tevergeefs; het verschil tussen de Hongaren en de Polen is dat de Hongaren niet de fout maken te denken dat ze ertoe doen. En India zal doorgaan Russische olie te kopen en consumptiegoederen te verkopen aan de Russische markt.

China zal genieten

‘En China, Eminentie? Wat gaat China doen?’ vroeg ik.

‘China zal aan de kant blijven staan, toekijken en helemaal niets doen behalve genieten van de ellende van de Verenigde Staten. Ze zullen Taiwan hun martelwerktuigen tonen in de verwachting dat hun praktische toepassing niet nodig zal zijn. Ze zullen meer hypersonische wapens bouwen en andere smerig wapentuig dat de Amerikaanse marine een onprettig welkom zal heten in hun deel van de wereld. En ze zullen de belangrijke landen rustig vertellen dat de VS in Oekraïne opnieuw hebben gefaald, net als in Afghanistan, en dat ze rekening moeten houden met China als nieuwe wereldmacht.

‘Maar’, protesteerde ik, ‘er is toch zeker wel iets dat Washington kan doen om het afglijden langs dit hellend vlak te voorkomen?’

Richelieus gezicht vertrok zich tot een afschuwelijke grijns. ‘Natuurlijk is er iets dat Washington kan doen! Als ik het bevel zou voeren over een land met de macht van de Verenigde Staten, in plaats van alleen maar Frankrijk, dan zou ik …’

Er sprongen vonken van mijn Oculus-headset en ik probeerde hem af te zetten, maar het leek wel alsof het vastgeplakt zat aan mijn gezicht. De avatar van de Kardinaal begon uiteen te vallen in losse pixels en de drie dimensies van het paleis aan het Place des Vosges stortten in tot een plattegrond. Van Richelieu was alleen nog maar zijn snor te zien die trilde als de vleugels van een libelle, die een vreselijk lawaai maakten waarin zijn stem verdronk.

Ik werd wakker naast een lege fles Russische Standard-wodka en een half opgegeten blini gewikkeld in de hoofdredactionele pagina van de Wall Street Journal.

Dit artikel verscheen in de Asia Times van 28 mei 2022.

Vertaling Chris Rutenfrans

Uw digitale weekblad Wynia’s Week verschijnt 104 keer per jaar, geheel gratis. Als donateur maakt u Wynia’s Week mogelijk. Doneren kan HIER. Hartelijk dank!