Rellen? Over twee jaar komen de Olympische Spelen naar Saint-Denis
Uiterst rechts in Frankrijk wijt de chaos voorafgaand aan de finale van de Champions League, afgelopen zaterdagavond, goeddeels aan jongeren met een migratie-achtergrond uit het departement Seine-Saint-Denis, rond het Stade de France.
‘Dat stadion ligt al lang niet meer in Frankrijk,’ zei maandagochtend de gemankeerde presidentskandidaat Eric Zemmour in een radio-interview. ‘Het departement is een buitenlandse enclave geworden. Men spreekt er nauwelijks nog Frans, de bewoners kleden zich er niet meer à la française, de zeden en gewoonten zijn er ook nauwelijks Frans meer te noemen.’
Engelsen of racaille?
Het ‘racaille’, gajes, uit de omgeving van het stadion had volgens Zemmour Frankrijk te kijk gezet als een land met een ordeprobleem. Zwermen jongeren uit de ‘banlieues’ bestormden zonder kaartjes het stadion en beroofden en passant Britse en Spaanse voetbalsupporters, beweerde hij op kwade toon.
Waar andere Franse politici ‘hooligans’ onder Liverpool-supporters de schuld gaven, en de ‘waardige’ aanhangers van Real Madrid prezen, zag Zemmour in de voor Frankrijk gênante vertoning een goede gelegenheid om zijn stokpaard te berijden: de grand remplacement, de grote vervanging van de oorspronkelijke bevolking door migranten en hun nazaten.
Een ‘omvolking’, inmiddels ook een begrip in Nederland, die bijna zou zijn voltooid in Seine-Saint-Denis.
De nieuwe Franse minister van Sportzaken kwam Zemmour tegemoet met de bewering dat ‘honderden jongeren’ uit de buurt inderdaad hadden getracht illegaal het Stade de France binnen te komen, waarbij de politie ‘wel moest’ optreden.
De Franse minister van Binnenlandse Zaken legde de schuld echter bij ‘duizenden’ Britse fans die zonder kaartjes, of met valse bewijzen, de voor hen bestemde nauwe toegang blokkeerden, met alle gevolgen van dien, zoals een vertraging van de aftrap met bijna drie kwartier. Londen beschuldigt op zijn beurt de Franse politie van wreed en incompetent optreden tegen Liverpool-supporters, die met pepperspray werden bestookt na urenlang wachten met hun dure kaartjes voor dichte hekken.
Ook ‘quartier’ is belast
Zemmours beschuldiging lijkt een bewuste overdrijving uit electorale motieven. Hij is kandidaat bij de parlementsverkiezingen op 12 en 19 juni. Maar het voor Frankrijk beschamende spektakel vestigt de aandacht weer eens op de banlieues.
Dat ooit neutrale woord voor ‘voorstad’ heeft een negatieve lading gekregen, na de vele opstanden en de massa’s aanwijzingen dat Frankrijk hier de migranten en hun nazaten te lang aan hun lot heeft overgelaten. Met als gevolg dat overal ‘zones de non-France’ ontstonden, geteisterd door criminaliteit, islamitisch separatisme en zelfs terrorisme. (Na banlieues is inmiddels ook het woord ‘quartier’, wijk, besmet geraakt. Als Fransen omfloerst spreken van ‘les quartiers’ bedoelen ze vaak buurten met veel migranten).
‘Creolisering’
He zijn die voorsteden en buurten waar in de eerste ronde van de presidentsverkiezingen op 10 april de uiterst linkse kandidaat Jean-Luc Mélenchon triomfeerde. In Seine-Saint-Denis kreeg hij 49 procent van de stemmen. Hij is voorstander van de ‘creolisering’ van Frankrijk en nam deel aan een mars tegen islamofobie. Mélenchon behaalde zijn beste resultaat in de plaats Villetaneuse, 65 procent. Marine Le Pens belofte om, als zij president zou worden, de islamitische hoofddoek op straat te verbieden, had veel met Mélenchons succes te maken.
Na het debacle rond het Stade de France ligt heel het omringende departement onder een vergrootglas. Over twee jaar krijgt het stadion een hoofdrol bij de Olympische Spelen, en in commentaren in Franse media klinkt bezorgdheid over de veiligheid van de honderdduizenden sporters en bezoekers in deze ‘moeilijke voorstad’, alweer een eufemisme. Het ‘racaille’ van Arabische en Afrikaanse afkomst ziet de bezoekers als gemakkelijke prooien. Frankrijk riskeert weer een blamage, waarschuwen Zemmour en zijn aanhangers.
Anderen zijn minder alarmistisch, maar vrezen dat de wereld in 2024 niet ver van het stadion een realiteit ontdekt die weinig lijkt op Frankrijk en veel op een Arabisch/Afrikaanse ambiance, vermengd met Indiaas-Pakistaanse invloeden en hier en daar nog wat Fransen. En dat op zo’n twintig minuten met de metro vanaf het station Châtelet in hartje Parijs.
‘Daar wil je echt niet wonen’
De Franse voetballer Thierry Henry maakte furore in Engeland en werd er een gewaardeerd commentator. Laatst corrigeerde hij een Brit die Saint-Denis een wijk van Parijs noemde. Henry: ‘Saint-Denis is Parijs niet, al ligt het er dichtbij, maar geloof me, daar wil je echt niet wonen.’
Dat werd hem in Frankrijk pas kwalijk genomen na de ramp rond de finale van de Champions League, die een schaduw wierp op de prachtige wedstrijd waarbij Real Madrid met 1-0 Liverpool versloeg.
In Saint-Denis, dat symbool van de grand remplacement en van alles wat er misging met de immigratie en integratie, ontvangt Frankrijk over twee jaar het puikje van de mondiale sportelite.
Charles Martel, die de Arabieren versloeg
Douglas Murray schrijft in zijn boek ‘The Strange Death of Europe’ dat hij de theorie van de grand remplacement pas serieus nam na een bezoek aan Saint-Denis, waar in de kathedraal alle Franse vorsten vanaf de twaalfde eeuw liggen begraven. Net als Charles Martel, die volgens de overlevering in 732 de Arabieren bij Poitiers versloeg. Murray: ‘De markt tegenover de basiliek is eerder een souk. je kunt er hijabs kopen in alle kleuren, aanhangers van radicale groeperingen delen er flyers uit tegen de Franse staat.’
Seine-Saint-Denis is ook nog eens het armste departement van continentaal Frankrijk. Een gemakkelijk kop van Jut, maar je zal er maar wonen. ‘Stop eens met die extreemrechtse haatcampagnes tegen onze bewoners!’, zo reageerde de socialistische bestuursvoorzitter op Zemmours woorden.
Wynia’s Week verschijnt 104 keer per jaar, geheel gratis. Als donateur maakt u Wynia’s Week mogelijk. Doneren kan HIER. Hartelijk dank!
