Klaas Knot loopt wel voorop maar in een volstrekt verkeerde richting

‘Eens reisde een man van Jerusalem naar Jericho, en viel in handen van rovers; ze schudden hem uit, verwondden hem vreselijk, en lieten hem half dood achter. Toevallig kwam een priester die weg langs; hij zag hem, en ging voorbij.  Ook een leviet kwam er langs; hij zag hem, en ging voorbij.’ En Klaas Knot kwam langs; hij zag hem niet want hij wilde de kevers tellen aan de andere kant van de weg, om te zien of de biodiversiteit niet was aangetast.

Zo erg is het gekomen met De Nederlandsche Bank (DNB). Een Jaarverslag waarin we tevergeefs zoeken naar enige aandacht voor armoede, ongelijkheid  of voor de ‘minima’ in Nederland. Waar DNB verzwijgt dat honderdduizenden ouderen niet genoeg hebben omdat DNB sinds 2008 elke correctie van hun pensioen blokkeert.

Maar waar het jaarverslag wel breedsprakig meldt dat President Klaas Knot een extra nieuw ‘biodiversiteitsteam’ heeft geformeerd uit zijn intussen bijna drieduizend medewerkers. Die zijn hard  bezig met het ontwikkelen van ‘biodiversiteitsvoetafdrukken’ om zo te ontdekken of uitstervende plantensoorten of wegkwijnende insekten misschien de Nederlandse banken en pensioenfondsen in gevaar brengen.

Wéér honderd extra medewerkers

In Knots Jaarverslag, dat moet rapporteren hoe DNB zich heeft gekweten van haar wettelijke verantwoordelijkheid voor de inflatie, de banken en de pensioenfondsen, krijgen die taken weinig aandacht. Buiten proportie handelt één op de vijf inhoudelijke pagina’s over duurzaamheid, milieu en klimaat. Steeds meer van de drieduizend hoog betaalde speurneuzen zijn op uw en mijn kosten in alle denkbare en ondenkbare richtingen op zoek naar mogelijke risico’s voor het bankwezen, maar tot nog toe hebben ze niets van enig belang gevonden.

DNB zwelt per jaar aan met wéér honderd extra medewerkers, dus misschien valt er volgend jaar wel iets te melden. Intussen komen in de 58 inhoudelijke pagina’s van het DNB-Jaarverslag de woorden ‘armoede’ en ‘minima’ nergens voor, zijn er twee verwijzingen naar de ‘inkomens’, maar niet naar de lagere inkomens, alleen in een vergelijking van huizenprijzen en huren in de vrije sector, en blijft ‘AOW’ beperkt tot een expositie van extra uitkeringen aan eigen DNB-personeel.

Gods natuur

Ik begrijp dat in een land als Australië met veel oppervlakte-mijnbouw er zorgen zijn over beschadiging van de natuur, maar zelfs dan lijkt het logischer om aantasting van de natuur vanuit het veranwoordelijke ministerie strenger te reguleren, dan om het bankwezen aan te pakken. Mjnbouw is internationaal en als Australische banken door de Australische ‘Reserve Bank’ worden beperkt in hun krediet aan de mijnbouw, dan is er wel een Chinese bank die hun rol overneemt.

Alle respect voor beschermers van de natuur. Het was afgelopen zondag ‘biodiversity day’ en daarom preekte onze dominee over de psalmen die Gods natuur bezingen:

‘Hoe talrijk zijn uw werken Heer

Alles hebt U met wijsheid gemaakt

Vol van uw schepselen is de aarde

Zie hoe wijd de zee zich uitstrekt

Daar wemelt het, zonder tal,

Van dieren klein en groot’ 

De dominee deed waar hij goed in is, namelijk ons aansporen om de schepping met zorg en dankbaarheid te beheren (vanaf 40:00 een adembenemende preek zoals bijna niemand dat kan).

Bijtende kritiek op DNB

DNB daarentegen besteedt enorme bedragen aan een onderwerp waarin ze weinig expertise heeft. Stuart Kirk, top-manager bij de bank HSBC voor verantwoordelijk beleggen, besprak uitspraken van verschillende centrale banken en was nergens zo bijtend negatief als over onze DNB: foute veronderstellingen, foute berekeningen en dwaze, ongefundeerde uitkomsten (zie vanaf 11:25 voor Kirks  kritiek op drie dia’s uit CO2-onderzoek van DNB). ‘Particularly annoying’ noemt Kirk de econometrische onzin van DNB om maar een negatief risico voor de banken te construeren  van CO2 (zie de links naar Cochrane en Kirk voor hun commentaar op de ijdelheid van Knot en zijn collega’s).

DNB heeft zichzelf aangewezen als de redder des lands voor klimaatproblemen, en nu ook nog voor de biodiversiteit, maar wat zou nuttiger zijn voor de bescherming van de natuur: 100 extra studiebeurzen aan de universiteit in  Wageningen voor biologen uit ontwikkelingslanden of 100 extra medewerkers bij DNB (met 80.000 euro per medewerker een van de  duurste werkgevers van Nederland)?

Koele constatering

Intussen verwaarloost DNB de studie van de inflatie. Klaas Knot schrijft in zijn inleiding: ‘Hoe langer de hoge inflatie aanhoudt, des te groter het risico dat dit hogere niveau verankerd raakt in de inflatieverwachtingen en daarmee in het gedrag van huishoudens en bedrijven.’ Knot laat het bij deze koele constatering, hoewel hij moet weten dat ‘wanhopig’ het beste woord is voor de honderdduizenden huishoudens die het niet meer redden met de hoge energieprijzen.

Iets verder schrijft hij: ‘het is belangrijk om de verdere inflatieontwikkelingen en de dynamiek van de inflatieverwachtingen nauwgezet te volgen, om indien nodig tijdig met het monetaire beleid te kunnen reageren’. Ook hier geen woord over die andere vormen van beleid die mensen kunen helpen. Minder belasting op benzine? Minder opslagen op de energierekening? Correctie van de pensioenen? Versnelde verhoging van de AOW?  Geen woord over de voors en tegens van zulke maatregelen met direct effect op de inflatie en de inkomens, maar in plaats daarvan:

‘Er is in toenemende mate sprake van een ontwikkeling waarbij het als vanzelfsprekend wordt ervaren dat de negatieve uitwerking van schokken op individuen door de overheid wordt gecompenseerd…. Ervaringen uit het verleden, in het bijzonder de jaren zeventig van de vorige eeuw, laten zien dat … een overdaad aan overheidsingrijpen de economische dynamiek en welvaart juist ook kan laten ontsporen.’

Laat Knot eens denken aan de tweevoeters in eigen land

Knot zou gelijk hebben wanneer hij als voorbeeld van ontspoorde dynamiek zou denken aan het marginale belastingtarief van 80-86 procent voor eenverdieners met kinderen en een bruto jaarinkomen van 26.000-40.000 euro. Dat onmenselijke tarief komt door het simultaan afbouwen van de AK, IALK, NVZK, ZT, KGB, HT, KOT en KOKO zodra mensen meer uren gaan werken – en daarom werken ze die extra uren dus liever niet, want je wordt dief van eigen portemonnee.  Vraag maar op Schiphol of in het ziekenhuis.

Maar ik ben bang dat Knot in zijn context van de inflatie hier waarschuwt tegen hulp voor mensen die worstelen met de energiekosten. Hij zou bij biodiversiteit eens moeten denken aan de tweevoeters in zijn eigen land, waar AOW’ers zonder extra pensioen moeten rondkomen van 1244 euro per maand, terwijl anderen – bij voorbeeld de 15 divisiedirecteuren bij DNB – omgerekend iedere twee dagen zo’n bedrag ontvangen.

Helaas, het lot van de bijna een miljoen AOW’ers zonder pensioen is niet zo interessant voor de deelnemers aan het World Economic Forum in Davos; die horen liever van Klaas Knot hoe zijn DNB voorop loopt van alle Centrale Banken in de studie van CO2 en biodiversiteit. Knot loopt inderdaad voorop, maar marcheert in een dwaze richting die veel geld kost en ons tot vandaag niets heeft geleerd over de toekomst van het bankwezen.

Eduard Bomhoff publiceert al meer dan drie jaar zijn columns wekelijks in Wynia’s Week. Als donateur maakt u Wynia’s Week mogelijk. Doneren kan HIER. Hartelijk dank!