Linkse ‘doelen’ worden door Buitenlandse Zaken en bedrijven voorzien van geld en aandacht
Bestuurder Koen Eising van Alliander is een zogeheten Worldconnector. De organisatie van de Worldconnectors zag het licht mede dankzij de inspanningen van de Nationale Commissie Internationale Samenwerking Duurzame Ontwikkeling (NCDO).
De NCDO moest het draagvlak en de interesse voor het beleidsterrein ontwikkelingssamenwerking vergroten en deed dat door met grote sommen geld uit de begroting voor ontwikkelingssamenwerking allerlei organisaties te sponsoren die daarbij konden helpen.
In 2017 werden de werkzaamheden van NCDO beëindigd. De Worldconnectors bestaan nog steeds en zijn een groep die helpt om de Sustainable Development Goals (SDG’s) te realiseren. Ze streven naar een ‘duurzame, rechtvaardige en vreedzame wereld’. We komen er te midden van veel activisten een paar oude bekenden tegen, zoals Jannet Vaessen (Womeninc), en prominenten als Alexander Rinnooy Kan en Herman Wijffels.
De Worldconnectors werken intensief samen met een club die SDG Nederland heet. Beide zijn ondergebracht bij het Koninklijk Instituut voor de Tropen (KIT), dat zich tegenwoordig met graagte op het Nederlandse verleden van kolonialisme en slavernij stort en dan het liefst radicale stemmen als Gloria Wekker en Karwan Fatah-Black aan het woord laat.
Agenda van de VN omgezet in nationaal beleid
De SDG’s (of Duurzame Ontwikkelingsdoelen) zijn zeventien doelen om van de wereld een betere plek te maken in 2030. Achter deze zeventien doelen zitten 169 targets en nog eens 255 indicatoren. De SDG’s zijn bedacht en afgesproken in VN-verband. Ook Nederland heeft zich hieraan gecommitteerd.
De doelen kwamen er op basis van de ‘wereldwijde inbreng van organisaties en individuen’. Lees: de bubbel van de VN, daaraan gerelateerde internationale organisaties en de talrijke NGO’s die daaromheen zwermen. De SDG’s vormen inmiddels de hoofdagenda van de VN en zijn vanuit de internationale kantoren als een soort van top-down richtlijnen via het ministerie van Buitenlandse Zaken (BuiZa) in nationaal beleid omgezet.
De Duurzame Ontwikkelingsdoelen startten in 2015. Ze zijn ‘een mondiaal kompas voor uitdagingen als armoede, onderwijs en de klimaatcrisis’. Het zijn de opvolgers van de Millenniumdoelen, die liepen van 2000 tot 2015 en die alleen betrekking hadden op ontwikkelingslanden.
‘Je kunt er moeilijk tegen zijn’
De SDG’s zijn dus leidraad voor nationaal overheidsbeleid. Volgens SDG-coördinator van het ministerie van BuiZa Sandra Pellegrom is iedereen voor de doelen: ‘Je kunt er moeilijk tegen zijn.’
Maar hoe vertaal je de vanuit een internationaal perspectief geformuleerde SDG’s naar de Nederlandse situatie? Vooral als sommige daarvan wel erg sterk betrekking hebben op ontwikkelingslanden? Vaag, maar ook minder vaag, geformuleerde doelstellingen bieden volop ruimte om er een nationale draai aan te geven en een interpretatie die goed van pas komt in het eigen straatje.
Zo heeft SDG 2 het over het uitbannen van honger. Aangezien ondervoeding en voedselonzekerheid in Nederland geen grote problemen zijn, komt in de uitwerking de nadruk te liggen op duurzaamheid van de voedselproductie en de impact daarvan op de kwaliteit van de leefomgeving en het dierenwelzijn. Daarmee wordt een koppeling gelegd met doelstellingen van andere beleidsterreinen, die zo slim worden geïncorporeerd binnen de SDG’s en daarmee dezelfde status krijgen.
Wie doen er allemaal mee?
SDG Nederland wil zoveel mogelijk bedrijven, instellingen en organisaties stimuleren om actief aan de slag te gaan met de SDG’s. Het platform groeide het afgelopen jaar tot meer dan 1000 aangesloten deelnemers.
Elke gesubsidieerde organisatie die we de afgelopen afleveringen zijn tegengekomen doet mee, zoals Oxfam Novib, Greenpeace, Cordaid, OneWorld, CARE NL, AMREF, Save the Children, Plan NL, Edukans, Rutgers, Woord en Daad, Wemos, UTZ, Terre des Hommes, KIT, Worldconnectors enz.
Naast organisaties als Duurzaamheid in de Kappersbranche en Snackbar van de Toekomst. Ook zijn er multinationale ondernemingen als Shell, Unilever, DSM, ABN AMRO en ING bij betrokken. Verder vinden we veel hogescholen en universiteiten, gemeenten en provincies, ministeries en ook bijvoorbeeld het RIVM en pensioenfonds PGGM. De Goldschmeding Foundation neemt deel, net als VOLT Nederland en de jongeren van de Partij voor de Dieren.
Alliander steunt met publiek geld allerlei woke doelen
Ook Alliander is van de partij. Deze ontwikkelaar en beheerder van energienetten blijkt steeds weer bereid om met de bijdragen van consumenten via hun energierekening allerlei woke en andere activistische doelen te ondersteunen.
Zelf stelt het in het jaarverslag over 2020:
‘Alliander heeft een zeer terughoudend sponsorbeleid, we werken immers met publiek geld. Daarom sponsort Alliander een beperkt aantal activiteiten die direct gerelateerd zijn aan het werkveld en de ambities van Alliander en die plaatsvinden in het eigen verzorgingsgebied. Deze activiteiten dienen duurzaam, veilig en neutraal (niet politiek of religieus getint) te zijn.’
Alliander sponsort echter al vele jaren Urgenda, dat tegen de staat procedeert om een strenger klimaatbeleid af te dwingen. Ook sponsort Alliander het webmagazine OneWorld, dat ons een woke wereldbeeld probeert op te dringen. Alliander is een geldschieter van Womeninc en huurt Womeninc in om trainingen en workshops te geven over inclusief werkgeverschap. Bestuurder Eising krijgt kennelijk van president-commissaris (en VVD Eerste Kamerlid) Annemarie Jorritsma als Worldconnector de ruimte zijn wereldverbeterende ideeën met het publieke geld van Alliander aan de man te brengen.
De geldschieters
Elk SDG heeft binnen SDG Nederland een ‘alliantiecoördinator’, iemand die ‘uitdagingen en oplossingen’ in kaart moet brengen. Deze coördinatoren zijn vaak afkomstig van een activistische organisatie, zoals Womeninc voor de SDG’s 5 en 10.
De voornaamste geldschieters van SDG Nederland zijn in de periode 2019-2021 het ministerie van BuiZa, NCDO en de EU. BuiZa fourneert jaarlijks 275.000 euro en NCDO betaalde 300.000 euro per jaar. Opmerkelijk aan de bijdrage van NCDO is dat van het totaalbedrag 200.000 euro is geoormerkt voor maandblad OneWorld. Dit terwijl was afgesproken dat de subsidiëring van OneWorld begin 2018 zou stoppen en het magazine voortaan financieel op eigen benen moest staan.
Belang bij een niet al te goede score
Jaarlijks publiceert het CBS samen met de Monitor Brede Welvaart de Nationale SDG-rapportage, waarin de voortgang op elk van de zeventien doelen wordt weergegeven. Nederland scoort in EU-perspectief volgens deze rapportage relatief slecht op het terrein van SDG 5 Gendergelijkheid. Binnen SDG Nederland is naast Womeninc de organisatie WO=MEN de coördinator van dit onderdeel. Het nogal radicale WO=MEN wordt gefinancierd door zo’n beetje elke NGO die geld ontvangt van BuiZa en ook bijvoorbeeld door het KIT. De vertegenwoordiger van WO=MEN komt met hoofddoek in beeld.
Beide organisaties hebben uiteraard belang bij een niet te goede Nederlandse score op dit onderdeel, omdat dit hun bestaansrecht (en daarmee de subsidiestroom) ondergraaft. Zo is 52,4 procent van de studenten in het Nederlandse hoger onderwijs vrouw.
Toch kleurt de indicator rood, want Nederland staat daarmee op de 23e plaats van de 27 EU-landen. Ook duikt de loonkloof tussen mannen en vrouwen weer op in de interpretatie die Womeninc daaraan geeft. Uiteraard is de door Womeninc ontwikkelde toolkit inclusief werkgeverschap het beleidsinstrument om hier iets aan te doen, zoals prominent naar voren komt op de website van SDG Nederland.
Tal van nieuwe financieringsmogelijkheden
De SDG’s zijn een steeds prominentere plaats gaan innemen in het overheidsbeleid en bestrijken een groot aantal terreinen, waardoor hun reikwijdte veel verder gaat dan waar het ministerie van BuiZa voor verantwoordelijk is. Thema’s als bestrijding van ongelijkheid, gendergelijkheid, duurzaamheid en klimaatbeleid vallen er binnen.
Dit zijn nu juist de onderwerpen die links Nederland nauw aan het hart gaan en dat is natuurlijk geen toeval. Van die kant zijn ze ingebracht in de SDG’s om van blijvende aandacht en geld verzekerd te zijn de komende jaren. Ambtenaren en activisten, maar ook bedrijven en onderwijsinstellingen, ruiken hun kansen en zien tal van nieuwe (financierings)mogelijkheden ontstaan.
Toenmalig minister Kaag meldt in het jaarverslag 2020 van haar departement (in nogal kromme taal op p. 12): ‘Nederland steunde de oproep van de SG van de VN om tot ‘uitgangspunt van de COVID-19 respons te maken, met de SDG’s als kompas. building back better’.’ Daarmee zijn de verschillende terreinen onderling verbonden en weet u waar het met de wereld naartoe moet de komende jaren.
Wouter Roorda publiceert in Wynia’s Week maandelijks een verrassend artikel over de financiering van de parallelle meningsvorming in Nederland. Steunt u deze broodnodige berichtgeving, ook in het nieuwe jaar 2022? Doneren kan op de bankrekening van Wynia’s Week NL94 INGB 0006 3945 08 of HIER Hartelijk dank!
