Verzwakking van Westen is cadeautje voor communistisch China

In 2017 was ik onderweg naar Riyad in Saoedi-Arabië, schrijft de ondernemer Vivek Rawaswamy. Het land stond niet bepaald bovenaan zijn lijstje, maar hij was uitgenodigd voor de eerste Future Investment Initiative conferentie, op uitnodiging van Mohammed Bin Salman – ‘MBS’ zoals hij vaak genoemd wordt, de feitelijke heerser van Saoedi-Arabië. De conferentie werd al snel omgedoopt tot Davos in the Desert. Het zijn dezelfde miljonairs die de conferenties in Davos en Los Angeles aandoen in hun privéjets.

In Riyad ging het om het verspreiden van technologie in het Midden Oosten. Onderweg had Rawaswamy al te horen gekregen hoe het protocol verliep: als je niet zeker bent van wat er precies van je verlangd wordt, je mond houden en luisteren. MBS is belangrijk, want Saoedi-Arabië investeert in bedrijven als Roivant Sciences, het bedrijf dat Rawaswamy oprichtte. Ramaswamy werd met alle egards ontvangen, hij was onder de indruk van de technische kennis van Bin Salman.

De kater volgt snel. Eenmaal veilig thuis in Amerika leest hij in de krant dat Bin Salman zo’n honderd ondernemers op verdenking van corruptie heeft laten opsluiten. Het Ritz Carlton in Riyad waar Ramaswamy een paar weken eerder logeerde diende als tijdelijke gevangenis. Vlak erna werd Jamal Khashoggi in Istanboel vermoord. Zeven van de vijftien betrokken moordenaars hoorden bij MBS’ persoonlijke entourage.

China

Despoten als Bin Salman zijn een gevaar voor de democratie, en zeker voor het Amerikaanse bedrijfsleven, zo schrijft Rawaswamy. Bin Salman is niet de enige, de Chinese President Xi is zo mogelijk nog gevaarlijker. Niets nieuws zou je denken, ware het niet dat deze heersers woke ontdekt hebben, uiteraard alleen de term. Er is zelfs een Chinees woord voor: baiᶎuo. Het Amerikaanse bedrijfsleven wordt belaagd door buitenlandse dictators die zich presenteren als nieuwe voorbeelden van ethiek.

China en Airbnb

Airbnb maakte onlangs bekend dat zij niet langer het belang van de aandeelhouders dienden, maar het stakeholder-belang. Brian Chesky, de CEO van Airbnb was echter vergeten zijn belangrijkste investeerder op het lijstje stakeholders te vermelden; dit bleek de Chinese Communistische Partij van Xi te zijn.

Even daarvoor had hij Sean Joyce ingehuurd als hoofd beveiliging. Joyce was eerder chef van de FBI. Na een paar maanden stapte hij al op, hij kon zich niet vinden in het beleid om informatie te delen met de Chinese Communistische Partij (CCP). Airbnb deelt regelmatig data van hun klanten met de CCP, en China vraagt steeds meer en gedetailleerder informatie.

We zitten hier niet om Amerikaanse waarden te promoten, is het standpunt van Airbnb. Ze staan voor Black Lives Matter, maar ze werken wel nauw samen met de Chinese Communistische Partij. Zonder dit ooit te vermelden op Instagram, of waar dan ook.

Onlangs steunde Daryl Morey, de CEO van de Houston Rockets, een Amerikaans basketbal team, de studenten in Hong Kong. Ze hadden zich gekeerd tegen China’s steeds verder gaande interventies. ‘Fight for freedom, stand with Hong Kong’. Op zijn persoonlijke account wel te verstaan, geen bedrijfsaccount. De CCP was woedend, China is een belangrijke stakeholder in de Houston Rockets.

De eigenaar van het bedrijf distantieerde zich onmiddellijk, de National Basketball Association (NBA) sprak haar spijt uit over deze opmerking, en Nike haalde alle Rockets-spullen weg uit de Chinese winkels. De NBA kan in al haar stadiums Black Lives Matter ophangen, dat stoort de CCP niet in het minst. Maar blijf af van Hong Kong, Taiwan of de Oeigoeren.

China en Taiwan

In december 2019 stuurde Taiwan een noodoproep naar de top van de WHO over een virus dat afkomstig was uit China en overgedragen werd via de lucht. Sars-CoV-2 was besmettelijk voor mensen. Helaas erkent de WHO Taiwan niet als staat, dankzij druk vanuit China.

Een maand later kwam de WHO met het door de Communistische Partij van China opgestelde bericht dat het virus niet overdraagbaar was via menselijk contact. Een pandemie was het gevolg.

China en Europa

De CCP kent de zwaktes van het Westen als geen ander. Europa wordt inmiddels gezien als een zinkend schip. De CCP kan morgen Taiwan aanvallen, en Europa gaat maandenlang vergaderen.

China ziet zichzelf als een nieuwe wereldmacht met een lange imposante geschiedenis. Europa gaat ten onder aan schuldgevoel, niet alleen de schuld van de oorlogen en de Holocaust, maar ook van haar koloniale verleden, en inmiddels vele andere bloedvlekken op haar kaart. Douglas Murray noemde het een paar jaar terug, ‘the stain of Europe’.

De Franse filosofe Chantal Delsol vergelijkt Europa met Icarus. Europa heeft met cultuur en wetenschap een poging gewaagd om de zon te bereiken, ze kwam te dicht bij en viel terug op de aarde. Op de een of andere manier heeft ze de val overleefd, maar rondom ons zien we restanten van wat het was: religies die vrijwel verdwenen zijn, politieke cultuur en baanbrekende ideeën waar weinig tot niets van over is, of die nu belaagd worden. Europa is vele illusies armer.

De entertainment-industrie heeft de informatie-industrie overgenomen. China zit in de lift, of we het leuk vinden of niet. Zelfs Confucius is herontdekt. Terwijl China tientallen nieuwe kolencentrales opstart, doet Europa boete voor haar kernenergie, we hebben de goden verzocht met het eeuwige vuur en moeten nu boeten met windmolens en zonnepanelen.

De nieuwe onbereikbare utopie van de schone aarde is geografisch beperkt tot Europa. De Energiewende en de Green Deal lijken een ten diepste semi-religieus project dat wel moet mislukken door haar onfeilbare inhoud. Nederland wil voorop lopen met het afsluiten van de gaskraan, we worden het eerste grote energiefiasco in Europa. De kanarie in de kolenmijn.

China en Black Lives Matter

Toen Xi aangesproken werd op de Oeigoeren kwestie verwees hij naar Black Lives Matter. In Amerika was toch ook van alles aan de hand? Ramaswamy noemt dat een fout moreel equivalent, niet alles is van dezelfde orde.

Hier kun je je mond open doen, in China wordt je opgepakt. Airbnb kan zich hier profileren als verdediger van een nieuwe woke bedrijfsethiek, en tegelijkertijd data leveren aan China. Geen mens die het doorheeft.

De overeenkomst tussen Ibram Kendi en Xi Jinping

Er bestaat een onrustbare overeenkomst tussen Ibram Kendi, de academische voorman van Black Lives Matter, en Xi Jinping over wat de Amerikaanse bedrijven en universiteiten wel en niet mogen zeggen, zo schrijft Ramaswamy.

Dit lijkt me geen toepasselijk equivalent, maar wel is het zo dat de altijd welwillende Nederlandse universiteitsbesturen te veel willen accommoderen; diversiteit moet een plaats krijgen, onderwijs moet ‘toegankelijk’ zijn, iedereen moet zich ‘veilig’ voelen.

Is er nog debat op de alfa-faculteiten?

Natuurlijk moet de universiteit toegankelijk zijn, maar je mag ook forse eisen stellen aan ingangsniveau en aan studieprogramma’s – niets mee mis. Een universiteit is er niet voor om je ‘veilig te voelen’ – integendeel, zou ik zeggen.

Alfa- en gamma-faculteiten horen een intellectuele oorlog te voeren over ideeën, methodes en concepten. En met name om kritiek vanuit de bèta hoek te leren weerstaan of te leren waarderen.

Ik was als alfa/gamma verdwaald in een bèta-omgeving, maar leerde er meer over dialoog en confronterende discussies met bèta’s dan ik voor mogelijk hield. Hoe dat op dit moment in de alfa-faculteiten is kan ik niet beoordelen. Maar ik vrees het ergste.

Wynia’s Week publiceert feiten en inzichten die u niet overal kunt aantreffen. De donateurs van Wynia’s Week maken dat mogelijk. Wilt u ook donateur worden van Wynia’s Week? Graag! Dat kan HIER. Hartelijk dank!